Erazm z Rotterdamu
- Całe życie ludzkie czymże jest innym niż jakąś komedią, w której każdy występuje w innej masce i każdy gra swoją rolę, dopóki reżyser nie spędzi go ze sceny.
- Co szkodzi – uczy.
- Czy jest coś głupszego niż, nie wiadomo dla jakich przyczyn, rozpoczynać taką walkę, z której obie strony zawsze więcej mają straty niż zysku?
- Czy może kochać kogoś ten, kto sam siebie nie cierpi?
- Czy może żyć w zgodzie z innymi, kto sam z sobą jest niezgodny?
- Dla chcącego nie ma nic trudnego.
- Dwa są źródła poznania; wcześniejsze – to poznanie wyrazów, późniejsze – to poznanie rzeczy.
- Dwie są namiętności silne i przeciwne rozumowi – gniew i pożądliwość.
- Dzień, w którym się choć raz nie uśmiechnąłeś, to dzień bezpowrotnie stracony.
- Fortuna sprzyja śmiałym.
- Głupim jest człowiek, który uważa, że szczęście jest jakimś rzeczywistym stanem rzeczy. Ono jest jego własnym co do tego złudzeniem.
- Istotą szczęścia jest chęć bycia tym, kim się jest naprawdę.
- Jestże, na Boga żywego, coś szczęśliwszego od tego nasienia ludzkiego, które powszechnie nazywają głuptakami, błaznami, półgłówkami, kapuścianymi głąbami?
- Kiedy przemawia złoto, elokwencja jest bezsilna.
- Mądrość odbiera odwagę i dlatego mądrzy borykają się z ubóstwem, żyją w zaniedbaniu, a głupcy natomiast kwitną na wszelkie sposoby.
- Mądry szuka ucieczki w starych księgach, głupi pchając się wręcz do niebezpiecznych spraw, prawdziwej uczy się roztropności.
- Moja dusza jest katolicka, a żołądek luterański.
- Nędzny wielbłąd ciągle jeszcze dźwiga ciężary wielu osłów.
- Nie tłumacz się – przyjaciele zrozumieją, wrogowie i tak nie uwierzą.
- Nie wierz kobiecie nawet po śmierci; gdy widzisz, że umarła, niech ci się zdaje, że zmyśla.
- Nie z każdego drzewa zrobisz posąg Minerwy.
- Nieszczęsny, kto się tak od Chrystusa odwrócił, że już nie może być dostrzeżony. Bo chociażby i z daleka iść za Zbawcą – to też coś znaczy.
- Pewnego przyjaciela poznaje się w sytuacji niepewnej.
- Sobie wyświadcza dobrodziejstwo, kto je wyświadcza przyjacielowi.
- To słuszne chwalić samego siebie, gdy nie znajduje się innych chwalców.
- Trzeba szanować małżeństwo, póki nie jest czyśćcem, a rozwiązać, gdy się piekłem stanie.
- Usunąć iluzję, to znaczy zepsuć cały teatr.
- Wojną zachwycają się tylko ci, którzy nigdy jej nie poznali.
- Wszak pierwszy stopień poznania to poznać choćby byle jak.
- Wymowny jest błąd, podczas gdy prawda jest prosta.
- Z fałszywych opinii płyną fałszywe nazwania rzeczy.