- Apeluję do wszystkich mężczyzn i wszystkich kobiet, tych znanych i tych mniej znanych, aby ogłosili, że odmawiają odtąd jakiegokolwiek uczestnictwa w wojnie i przygotowaniach do wojny.
- Bez jednostek twórczych zdolnych do samodzielnego myślenia i osądu, rozwój społeczeństw jest równie nie do pomyślenia, jak rozwój jednostki poza żyzną glebą społeczności.
- Człowiek zajmujący się nauką nigdy nie zrozumie, dlaczego miałby wierzyć w pewne opinie tylko dlatego, że znajdują się one w jakiejś książce. [...] Nigdy również nie uzna swych własnych wyników za prawdę ostateczną.
- Czyż cała filozofia nie jest jak gdyby pisana miodem? Coś wydaje nam się wyraźne na pierwszy rzut oka, ale gdy spojrzymy ponownie, rozpływa się w bezkształtną masę.
- Dawno temu napisali, że śmierć za ojczyznę jest stosowna i słodka, lecz we współczesnej wojnie nie ma niczego słodkiego i stosownego w umieraniu, giniesz jak pies i to bez szczególnego powodu.
- Dlaczego właśnie ja sformułowałem zasadę względności? Ile razy zadaję sobie to pytanie, wydaje mi się, że przyczyna jest następująca: Normalny dorosły człowiek w ogóle nie rozmyśla nad problemami czasu i przestrzeni. W jego mniemaniu przemyślał to już w dzieciństwie. Ja jednak rozwijałem się intelektualnie tak powoli, że czas i przestrzeń zajmowały moje myśli nawet wtedy, gdy stałem się już dorosły.
- Długoletnie błądzenie w ciemnościach w poszukiwaniu prawdy odczuwalnej, lecz nieuchwytnej, głębokie pragnienie oraz przeplatające się ze sobą okresy wiary zwątpienia, które poprzedzają jasne i pełne zrozumienie; znane są wyłącznie tym którzy sami ich doświadczyli.
- Gdybym był znów młody i miał sobie wybrać zawód, nie próbowałbym zostać naukowcem ani uczonym, ani nauczycielem. Wolałbym być raczej hydraulikiem lub domokrążcą [...].
- Historia wynalazków naukowych i technicznych uczy nas, że rasa ludzka uboga jest w niezależną myśl twórczą i wyobraźnię… człowiek musi niejako dosłownie potknąć się o rzecz samą, aby mu zakwitła Idea.
- Jaki jest sens ludzkiego życia? Każda odpowiedź na to pytanie wiąże się z religią. Można więc spytać, czy w ogóle warto je zadawać? Odpowiadam, że człowiek, który uważa życie swoje i innych istot ludzkich za bezsensowne, jest nie tylko nieszczęśliwy, ale właściwie nie zasługuje na życie.
- Jednej rzeczy nauczyłem się w moim długim życiu: że cała nasza nauka w konfrontacji z rzeczywistością wydaje się prymitywna i dziecinna – a jednak jest to najcenniejsza rzecz, jaką posiadamy.
- Jedynym rozsądnym sposobem wychowania jest oddziaływanie własnym dobrym przykładem, a jeśli nie można inaczej – odstraszającym przykładem.
- Jestem nie tylko pacyfistą, ale wojującym pacyfistą. Chcę walczyć o pokój. Nic nie położy kresu wojnom, jeśli ludzie sami nie odmówią swego w nich udziału.
- Jeżeli moja teoria względności okaże się słuszna, Niemcy powiedzą, że jestem Niemcem, a Francuzi, że obywatelem świata. Jeśliby miała okazać się błędna, Francja oświadczyłaby, że jestem Niemcem, a Niemcy, że jestem Żydem.
- Kiedyś myślałem, że gdybym mógł zadać Bogu jedno pytanie, zapytałbym, jak powstał wszechświat, gdy już to wiedziałem, cała reszta była po prostu równaniami.
- Kobieta zawsze ma rację, ale może być zdezorientowana lub źle poinformowana, a nawet czasami po prostu głupia, ale nigdy się nie myli... Ona zawsze ma rację.
- Kontemplując tajemnice wieczności, życia i cudownej struktury rzeczywistości nie można uniknąć lęku. Wystarczy więc jeśli spróbujemy zrozumieć choć trochę tej tajemnicy każdego dnia.
- Ludzie, którzy w istotny sposób przyczynili się do poszerzenia naszej wiedzy o świecie fizycznym […] nigdy nie pracowali z myślą o jakichś praktycznych, nie mówiąc już o wojskowych celach.
- Mężczyźni poślubiają kobiety z nadzieją, że nigdy się nie zmienią. Kobiety poślubiają mężczyzn z nadzieją, że się zmienią. Niezmiennie oboje są rozczarowani.
- Moje doznania mają naturę religijną w tym sensie, iż jestem świadomy, że umysł ludzki jest zbyt ograniczony, by głębiej wniknąć w harmonię Wszechświata, którą nazywamy „prawami natury”.
- Najpiękniejszą rzeczą, jakiej możemy doświadczyć, jest oczarowanie tajemnicą. Jest to uczucie, które stoi u kolebki prawdziwej sztuki i prawdziwej nauki.
- Nie potrafię wyobrazić sobie Boga, który nagradza i karze istoty przez siebie samego stworzone, którego zamysły przykrojone są na naszą miarę – krótko mówiąc, Boga, który nie jest niczym innym, jak odbiciem ludzkich słabości.
- Szkoła mnie zawiodła, a ja zawiodłem szkołę. Nudziło mnie to. Nauczyciele zachowywali się jak sierżanci. Chciałem nauczyć się tego, co chciałem wiedzieć, ale oni chcieli, żebym nauczył się na egzamin.
- Tradycyjne religie mnie niepokoją. Ich długa historia dowodzi, że nie zrozumiały znaczenia przykazania: Nie zabijaj.
- Wojsko ten najgorszy wytwór życia stadnego napawa mnie wstrętem. Owa plaga cywilizowanego świata powinna być czym prędzej zniesiona.
- Wybitne umysły są zawsze gwałtownie atakowane przez miernoty, którym trudno pojąć, że ktoś decyduje się na odważne i uczciwe głoszenie własnych poglądów.
Zagadki matematyczne
Trzy poziomy trudności
Trzy poziomy trudności
Wieże Hanoi
Z podpowiedzią bez limitu ruchów
Z podpowiedzią bez limitu ruchów