- A jednak pracę szarych komórek stymuluje żołądek.
- Absolutną pewność daje tylko niewiedza.
- Aby jechać czymś nowym trzeba być starym kierowcą.
- Aby tylko wygrać, ludzie gotowi są wszystko stracić.
- Aby uśmiechnąć się, musimy czasem zajrzeć w nuty.
- Ambicje sięgają zawsze o szczebel wyżej niż awanse.
- Ankiety i ankietowani budzą takie same podejrzenia.
- Bywają jurorzy, którzy nie oceniają, lecz kalkulują.
- Choć sny bywają cudowne, pragniemy się jednak obudzić.
- Chuchaniem kobiety nie rozgrzejesz, a możesz ją zamrozić.
- Coraz częściej płeć można poznać tylko po głosie.
- Cynizm jest formą samoobrony, ale nie wiadomo przed czym.
- Człowiek pokornieje nie czasem, lecz z czasem.
- Dla niektórych wehikuł czasu ma kwadratowe koła.
- Grymasu twarzy nie podaje się jako znaku szczególnego.
- Im więcej przybywa doświadczenia, tym mniej zostaje ambicji.
- Im więcej słyszymy o sobie, tym głębiej zastanawiamy się, o kogo właściwie chodzi.
- Im więcej słyszymy, tym trudniej nam zrozumieć.
- Intronizacja durniów odbywa się zawsze przy akompaniamencie dętych instrumentów.
- Intryga: rykoszet czyjegoś potknięcia.
- Kłamstwo poparte dowodem przestaje być kłamstwem.
- Konfrontacja przeżyć prowadzi zwykle do ich dewaluacji.
- Legalizowanie miłości to pierwszy krok ku monotonii.
- Ludzie zawsze pragnęli latać, lecz w większości przypadków kończy się to na bujaniu.
- Łatwiej zmienić Boga niż jego przekonania.
- Magnetofon to nowoczesna papuga.
- Małżeństwo, jak i lata – mają cztery sezony.
- Mądrości, w przeciwieństwie do krzywych nóg, nie dostrzega się od razu.
- Miłość: wyspa emocji otoczona morzem wydatków.
- Mnogość informacji zabija wiarę w ich prawdziwość.
- Mylący się codziennie są zdumieni, że można się mylić tylko raz na miesiąc.
- Myślenie rodzi pomysły, ale u niektórych samo myślenie jest pomysłem.
- Na pewno nie ma równowagi między dniem i nocą.
- Nadgorliwość powinno się mierzyć termometrem lekarskim.
- Najchętniej wyrzekamy się tego, czego nie możemy osiągnąć.
- Najważniejszych numerów książki telefoniczne nie podają.
- Nawet poliglocie trudno jest się dogadać we własnym domu.
- Nie każdy potrafi latać na skrzydłach z wiecznych piór.
- Niektórych ludzi nawet z naklejonymi znaczkami trudno gdzieś wysłać.
- Nonszalancja jest płaszczykiem dyletantyzmu.
- Obiektywne widzenie jest często deformowane modnymi okularami.
- Ocenia się ludzi nie za dobre uczynki, lecz za złe.
- Panice nie ulegają ludzie, którzy bezustannie się boją.
- Paradoks naszych czasów – progresja seksu i impotencji.
- Patrzeniem w oczy ukrywa się często brak stosownych słów.
- Piękne kobiety i piękne kwiaty mają wspólną tragedię – więdnięcie.
- Piękny pogrzeb to dla wielu jedyny w życiu sukces.
- Pocałunki są formą wymiany poglądów.
- Podniosłość wyzwala uczynki, których potem żałuje.
- Pokora nie idzie w parze ze skromnością.
- Przy okrągłym stole zawsze siada za dużo ludzi.
- Są ludzie podobni do szaf grających – nie można ich uruchomić bez wrzucenia monety.
- Siwa broda nie czyni człowieka filozofem, lecz starcem.
- Słowa były zawsze więzieniem wyobraźni.
- Stukając beznadziejnie głową w mur, wielu pomyślało, że inni mają twardsze głowy.
- Szewcowe, w przeciwieństwie do szewców, nigdy nie chodzą bez butów.
- Szum wiatru i plusk deszczu stworzyła przyroda, aby zagłuszyć ludzkie westchnienia i szlochy.
- Telewizyjne widzenie świata zastępuje indywidualne widzenie życia.
- To bardzo ważne, z której strony drzwi jest klucz.
- Trudno jest kamuflować kamuflaż.
- Trzęsienia ziemi są grymasami świata.
- Trzymając rękę na własnym pulsie mamy złudzenie, że to puls życia.
- Tylko poliglocie wydaje się, że ludzkość mówi jednym językiem.
- Ukłony łatwiej wymienia się z ludźmi niż myśli.
- Uśmiechanie się z urzędu pozostawia grymas.
- W kapeluszu znacznie łatwiej się ukłonić.
- Widząc świat tylko przed sobą, otrzymujemy uderzenia z tyłu.
- Wielu ludzi trzyma swoje kompleksy w portfelu.
- Wkładając perukę, kobieta sądzi, że zmienia twarz.
- Wyprzedaż przyjaciół nie oznacza bankructwa – raczej karierę.
- Zdrada zdrady nie jest zdradą.
- Zrywając dla kaprysu kwiaty, tracimy owoce.
- Zwiędłe róże też kolą.
- Za dyplomów i medali nigdy nie widać było rzeczywistości.
Oceń aforyzmy Leopolda Nowaka.
Zobacz jak głosowali inni.
Skala ocen od 1 do 5.
