- Altruizm – to najsubtelniejsza forma egoizmu.
- Bardzo trudne zajęcie być człowiekiem.
- Bogactwo jest względne, bieda bezwzględna.
- Brudną sprawę ujawnia zwykle tylko czysty przypadek.
- Chcecie, to zmieniajcie sobie świat, nie próbujcie jednak zmieniać człowieka.
- Ciało nasze starzeje się zawsze, nasze uczucia nigdy – one tylko przemijają.
- Co inni myślą o tobie, to nie twoja sprawa; twoją jest to, co ty sam o sobie myślisz.
- Co z tego, że zgadzamy się z kimś co do faktów, jeśli różnimy się co do ich oceny.
- Człowiek posiada wiele zdolności, w tym także zdolność do zatraty człowieczeństwa.
- Człowiek tylko rośnie szybko, ale dorasta powoli.
- Człowiek woli, aby zmieniał się świat, niż on sam.
- Czy po to tylko nasi prapraprzodkowie się prostowali, aby teraz łatwiej było nas zginać?
- Dla tego, kto przeżył już Sodomę, niestraszna i Gomora.
- Do własnego draństwa przywyknąć najłatwiej.
- Dobrze jest mieć w życiu coś, co można kochać i kogoś, kogo warto kochać.
- Durnym narodem rządzi się łatwiej.
- Fakty zawsze się spóźniają. Plotki są szybsze.
- Gdy widzisz kobietę rozebraną, masz tylko dwa wyjścia: patrzeć jej prosto w oczy lub zrobić to samo.
- Głupota tłumaczy wszystko; mądrość nie usprawiedliwia niczego.
- Gruntu pod nogami nie czują wcale najlepiej ci, którzy muszą chodzić boso, ale ci, których stać na luksusowe obuwie.
- Ileż to jeszcze niektórzy mogliby zrobić, gdyby tylko cokolwiek im się chciało.
- Inteligentnym nazywa się dziś tego, kto opanował na tyle sztukę ograbiania innych, aby nie popaść w konflikt z prawem.
- Jedni ręce myją, inni umywają.
- Jedni wierzą, że są w rękach losu, inni, że mają los w swoich rękach.
- Jedni za własną sławę drogo zapłacili, drudzy na niej wiele zarobili.
- Jeśli chcesz naprawdę życia swego z sensem, odkryj pierwej, co w nim jest bezsensem.
- Jeśli nie jesteście głupi, udawajcie – od czasu do czasu – że daliście się otumanić!
- Każdy jest wyjątkiem, dlatego tak trudno dopasować się nam do reguł i zasad.
- Klonowanie człowieka – to nie tylko triumf rozumu, ale także i klęska rozsądku.
- Kto myśli, że zrozumiał wszystko, nie pojął niczego.
- Lepiej żyć według własnej – najgłupszej nawet – woli niż wobec cudzych, najmądrzejszych racji.
- Lud nie lód, choć trzeszczy, rzadko pęka i nigdy się nie łamie.
- Ludzie dzielą się na tych, którzy kłamią i na tych, którym wydaje się, że mówią prawdę.
- Ludzie mnożą się po to, aby mogli się dzielić.
- Łatwiej uwierzyć w siebie, gdy wierzy w nas ktoś drugi.
- Mądrzyć się potrafią tylko ludzie naprawdę niemądrzy.
- Mężczyźni wciąż jeszcze dają kobietom pierwszeństwo przy wejściu, kobiety mężczyznom przy zejściu.
- Miłość wymaga ofiar i dlatego robi z nas ofiary.
- Na innych można tylko liczyć, na sobie trzeba polegać.
- Na ołtarzu ojczyzny chętniej składa się myśli i słowa, niż wolę i czyny.
- Najlepiej się pamięta i najtrudniej wybacza własne poniżenie.
- Najłatwiej pamiętać to, o czym zapomnieć się nie da.
- Najmniej rozwodów obserwujemy w małżeństwach stosunkowo udanych.
- Największą karykaturą prawdy jest „jedynie słuszna prawda”.
- Narody więdną, gdy gubią język wspólnoty i zastępują go językiem pretensji.
- Nasze pomyłki są konieczne i pożyteczne… Sprawiają przecież innym wiele radości.
- Nawet z cudzych przykrości można mieć sporo radości.
- Nic nie przychodzi nikomu za darmo… chyba że nędza.
- Nie chcę wiedzieć o tym, jak przedłużyć sobie życie, chcę tylko wiedzieć, jak przestać je sobie skracać.
- Nie ci mają, co pracują, ale ci, co zbierają odsetki.
- Nie jest jeszcze źle, gdy uczciwość nas tylko męczy; gorzej, gdy ośmiesza.
- Nie lubimy być przez innych oszukiwani; wyjątek robimy dla siebie.
- Nie ma ludzi zdolnych do wszystkiego i niezdolnych do niczego.
- Nie mów: „nie oddam niczego”... bo co z moczem?
- Nie śmierci boimy się, ale umierania.
- Niektórym trudniej się podpisać, niż popisać.
- Niemożliwość – to tylko możliwość, której nie możemy pokonać.
- Niewiedza czyni życie znośniejszym.
- Od dłuższego życia rozumu nie przybywa.
- Oślepionym przez miłość nie przywraca wzroku okulista, ale ożenek.
- Pies szczeka tylko w imieniu własnym; człowiek mówi i w cudzym.
- Polakiem nie czyni nas ani dowód osobisty, ani paszport, tylko nasza polskość.
- Prawda podawana w małych dawkach zmniejsza ryzyko zatrucia.
- Przyjaciele chętniej współczują, niż pomagają.
- Radości i smutki nie zapowiadają swoich odwiedzin.
- Rodzimy się równi, ale żyjemy po to, aby temu zapobiec.
- Rób, co uważasz, ale i uważaj, co robisz.
- Serca ludzkie są jak kurze jaja, raz twarde, raz miękkie.
- Słaby ten, kto zawierza tylko sile.
- Spać spokojnie może tylko ten, kto potrafi zapomnieć o przeszłości, pogodzić się z teraźniejszością i nie dbać o przyszłość.
- Sprawność języka nie zależy od wykształcenia... I lingwistę byle lesbijka pokona bez trudu.
- Swoje zasługi pamięta się o wiele lepiej niż swoje grzechy.
- Temida jest ślepa, ale nie na tyle, by nie widzieć swoich.
- Ten mówi za wiele, kto wie za mało.
- Ten tylko nie potyka się i nie upada, kto przez całe życie pełza.
- To niesprawiedliwe, że tak wiele w życiu zależy od zwykłego szczęścia.
- Tolerancja – to tylko przyrodnia siostra obojętności.
- Tylko „nic” w przyrodzie nie ginie. Wszystko inne tak.
- Tylko tego da się poniżyć, kto się na to godzi
- Umierać można wiele razy; umrzeć tylko raz.
- W cuda można wierzyć, ale nie zawsze warto na nich polegać.
- W naszej historii mieliśmy sporo trzeźwych marzycieli, ale znacznie więcej nietrzeźwej reszty.
- Ważne – co myślimy, ale ważniejsze – co czynimy.
- Wiedzieć o czymś, to za mało. Trzeba to coś jeszcze znać.
- Wielu chciałoby zachować twarz, ale tylko po to, aby uratować własną d...
- Wielu z nas ma odczucie, że wdepnęło w życie, ja w g…
- Więcej było w historii tych, co się sprzedawali, niż tych, co się odkupili.
- Współczesne dziewczyny nie tracą cnoty, tylko się jej pozbywają.
- Wznoszenie upaja, upadek trzeźwi.
- Zapamiętywanie jest równie ważne i potrzebne, jak i zapominanie.
- Zbieramy się tylko wtedy i po to do kupy, aby bronić własnej d...
- Zmienia się zwykle sądy, ale nie przesądy.
- Żeby coś robić, trzeba najpierw wiedzieć co.
- Życie z pieniędzmi – to nie sztuka. Sztuką jest życie bez nich.
- Żyć tylko dla siebie – to najgorsze cierpienie.
Jaka to melodia? Kto to śpiewa?
Gra muzyczna: „Polskie piosenki”
Gra muzyczna: „Polskie piosenki”
Mowa kwiatów
Kwiaty i ich symbolika
Kwiaty i ich symbolika
