Aby nie być bardzo nieszczęśliwym, najlepiej jest nie żądać, aby się było bardzo szczęśliwym.
Aby życie było mądre, najważniejsza jest dobrze pojęta troska, po części o naszą teraźniejszość, po części o naszą przyszłość, tak aby jedno nie było przeszkodą dla drugiego.
Bogactwo jest jak woda morska, im więcej pijesz, tym większe masz pragnienie.
Cierpienie jest istota życia i wobec tego nie przychodzi do nas z zewnątrz, lecz jego niewysychające źródło tkwi w każdym.
Co ludzie zwykle nazywają swym losem, jest przeważnie ich własną głupotą.
Czas przyspiesza z biegiem lat w pewnej funkcji stałej.
Czego twój wróg nie powinien wiedzieć, nie mów przyjacielowi.
Człowiek pozbawia się trzech czwartych swojego jestestwa, żeby upodobnić się do innych ludzi.
Człowiek przeniósł wszystkie cierpienia i męki do piekła, dla nieba nie pozostało już nic poza nudą.
Człowiek tylko z samym sobą jest w zupełnej harmonii.
Dobre wychowanie jest jak poduszka powietrzna; w środku nie ma nic, ale łagodzi uderzenie życia.
Dobry styl polega głównie na tym, że ma się coś do powiedzenia.
Doniosłość teraźniejszości rzadko jest natychmiast rozpoznać; następuje to dopiero o wiele później.
Dopiero, wtedy gdy świat będzie na tyle uczciwy, aby nie nauczać dzieci religii; będziemy mogli mieć nadzieję na lepszą przyszłość..
Doprawdy nie ma tak absurdalnego poglądu, który by ludzie nie przyjęli jako własny, o ile tylko potrafi im się wmówić, że pogląd ten został przyjęty przez ogół.
Dziewięć dziesiątych naszego szczęścia, polega na zdrowiu.
Gdyby cierpienie nie było najbliższym i bezpośrednim celem naszego życia, egzystencja nasza byłaby zupełnie bezzasadna.
Gdyby wychowanie i pouczanie dawało owoce, to jakże mógłby wychowanek Seneki wyrosnąć na Nerona.
Grzeczność jest dla człowieka tym, czym ciepło dla wosku.
Grzeczność jest jak pocałunek wiatru. Może w niej nic nie być, a łagodzi ciosy życia.
Historia to przedłużenie zoologii.
Honor jest sumieniem zewnętrznym, sumienie jest honorem wewnętrznym.
Im doskonalszy jest przejaw woli, tym bardziej jawne staje się też cierpienie.
Jak człowiek dźwiga własne ciało, a ciężaru jego nie czuje, tak nie dostrzega własnych błędów.
Jedynym mężczyzną, który nie może żyć bez kobiet, jest ginekolog.
Jest jeden aspekt, pod którym zwierzęta przewyższają człowieka – ich łagodne, spokojne cieszenie się chwilą obecną.
Każda prawda przechodzi przez trzy etapy; najpierw jest wyśmiewana, potem zaprzeczana, a na końcu uważana za oczywistą.
Każdy błąd wcześniej czy później wyrządzi szkody i to tym większe, im sam był większy.
Każdy człowiek potrzebuje stale nawet pewnej ilości trosk, cierpień lub biedy, tak jak okręt potrzebuje balastu, by płynąć prosto i równo.
Każdy człowiek powinien postrzegać siebie jako istotę, której istnienie jest konieczne.
Kiedy się radość pojawia, powinniśmy jej szybko otwierać drzwi. Bo przybycie jej nigdy nie jest niestosowne.
Kiedy w rozmowie, której słuchamy, zaczynają nas gniewać absurdy, należy sobie wyobrazić, że jest to scena komediowa, w której występują dwaj głupcy.
Kobieta stworzona jest do posłuszeństwa, gdy młoda słucha rodziców i kochanka; gdy stara spowiednika.
Kto cudze błędy gani winien sam unikać tych błędów.
Kto jest okrutny w stosunku do zwierząt, ten nie może być dobrym człowiekiem.
Lekarz zna choroby człowieka, adwokat jego złe działania a kapłan jego potrzeby.
Los tasuje karty, a my nimi gramy.
Ludzie pospolici myślą tylko o spędzeniu czasu. Kto ma rozum myśli jak uczynić go pożytecznym.
Łatwiej jest coś obalić niż udowodnić, wywrócić niż postawić.
Mali ludzie czerpią olbrzymią radość z błędów i gaf popełnionych przez ludzi wielkich.
Moim prawdziwym obowiązkiem jest ocalić własne marzenia.
Można być filozofem, nie będąc przy tym durniem.
Mówiąc krótko, myśleć potrafi niewielu, ale opinie chcą mieć wszyscy, cóż więc innego im pozostaje jak, zamiast samemu je sobie urabiać, gotowe przyjmować od innych?
Na cóż mi uznanie i poklask ludzi, którzy klaszczą, bo inni już zaczęli
Na drzewie milczenia rośnie jego owoc – spokój.
Najważniejsze w życiu to nauczyć się, które mosty przekraczać, a które palić.
Nasze życie można też ująć jako niepotrzebny epizod, zakłócający błogi spokój nicości.
Nawet to, co najbardziej przypadkowe, jest w ostatecznym rachunku koniecznością.
Nie ma się co przejmować, tym co mówi hołota.
[...] nie masz żadnej szansy, ale ją wykorzystaj.
Nienawiść pochodzi z serca, pogarda – z głowy, mimo to żadne z tych uczuć nie jest całkowicie pod naszą kontrolą.
Nieustanne starania obliczone na usuniecie cierpienia, nie dają nic poza zmianą jego postaci.
Nowożytny materializm jest nawozem, który ma użyźnić ziemię dla filozofii.
Odnajdywanie obiektywnej prawdy trzeba klarownie oddzielić od sztuki ukazywania twierdzeń jako prawdziwych.
Ożenić się to jest pozbawić się połowy swoich praw i podwoić w zamian swoje obowiązki.
Pierwsze czterdzieści lat dostarczają nam tekstu, reszta jest komentarzem.
Piękno jest otwartym listem polecającym, który z góry zdobywa dla nas serca.
Prawda może wyniknąć z fałszywych przesłanek, aczkolwiek nigdy fałsz nie wyniknie z prawdy.
Prawda nie jest kobietą rzucającą się na szyję temu, który jej pożąda.
Prawem ludzi jest głupota.
Prostytutki to ludzkie ofiary złożone na ołtarzu monogamii.
Przeznaczenie rozdaje karty, a my tylko gramy.
Przyjaciel wszystkich to niczyj przyjaciel.
Religię możemy przyrównać do przewodnika, który prowadzi ślepego – chodzi bowiem tylko o to, aby ślepy doszedł do celu, a nie o to, aby wszystko widział.
Romansopisarz powinien dążyć nie do tego, by opisywać wielkie wydarzenia; lecz by małe czynić interesującymi.
Rzadko myślimy o tym, co mamy, lecz zawsze o tym, czego nam brak.
Samotność jest przeznaczeniem wszystkich wybitnych umysłów.
Są trzy fazy ujawniania się prawdy. Najpierw prawda jest ośmieszana, potem spotyka się z gwałtownym oporem, a na koniec traktowana jest jako oczywistość.
Skromność przy przeciętnych zdolnościach jest zwykłą szczerością; przy wielkich talentach – hipokryzją.
Sława jest czymś, co trzeba zdobyć, natomiast jest czymś, czego nie wolno utracić.
Suma cierpień przewyższa u człowieka znacznie sumę rozkoszy.
Sztuka milczenia jest większa niż sztuka mówienia.
Szybko zdobyta sława jeszcze szybciej więdnie.
Świat jest padołem nieszczęść i płaczu.
To, co ludzie nazywają fatalną nieuchronnością, jest zwykle tylko ich własną głupotą.
To, co się nazywa zdaniem ogółu, jest ściśle biorąc zdaniem dwóch lub trzech osób.
Wesołość to jedyna rzecz, która w gotówce daje szczęście. Wszystko inne to tylko weksel na szczęście.
Wielcy ludzie są jak orły, które wysoko na skałach gniazdo sobie ścielą.
Wolny bowiem jest człowiek tylko wtedy, gdy jest samotny.
Wszystko, co doskonałe, dojrzewa powoli.
Wymuszanie miłości budzi nienawiść.
Z geniusza w codziennym życiu tyle jest pożytku, ile z teleskopu w teatrze.
Z kimś, kto zaprzecza pryncypiom, nie dyskutuje się.
Z reguły stwierdzamy, że radości są znacznie poniżej, boleści znacznie powyżej naszych oczekiwań.
Zaiste chciałoby się powiedzieć, że ludzie są diabłami na ziemi. A zwierzęta dręczonymi przez nich duszami.
Zdrowie nie jest wszystkim, ale bez zdrowia wszystko jest niczym.
Zdrowy rozsądek może zastąpić prawie każdy stopień wykształcenia, lecz żadne wykształcenie nie może zastąpić zdrowego rozsądku.
Zdrowy żebrak jest szczęśliwszy niż chory król.
Znaczne zapasy rezygnacji są najważniejszym elementem w przygotowaniach do podróży zwanej życiem.
Życie biegnie wahadłowym ruchem między bólem i nudą, a są to faktycznie jego ostateczne składniki.
Życie to język, za pomocą którego przekazuje się nam pewne prawdy. Gdybyśmy mogli posiąść je w jakiś inny sposób, nie musielibyśmy żyć.
Życie to kłopotliwa sprawa, postanowiłem je spędzić na rozważaniach o nim.
Oceń aforyzmy Arthura Schopenhauera. Zobacz jak głosowali inni. Głosować możesz tylko raz. Skala ocen od 1 do 5.
Na naszych stronach wykorzystujemy ciasteczka (cookies).Dowiedz się więcejOK
