Andrzej Maksymilian Fredro
Długo myśl, prędko czyń.
Andrzej Maksymilian Fredro
- Animuszów ludzkich, jako dzielnych koni, wolnym powodem łacniej zażyjesz.
- Bez miary lekarstwo – stanie za truciznę.
- Bezpiecznie żyjesz, gdy bez obwinienia.
- Bywa i w niemęskim ciele męski rozsądek i cnota.
- Chcenie pożytku nie przyniesie, ale dobre czynienie.
- Cierpliwość najlepsze lekarstwo.
- Co ludzie radzi słyszą, temu łacno wierzą.
- Cóż po tym wiedzieć, co się w Rzymie działo albo co się w obcych krajach dzieje, a nie wiedzieć, co się dzieje doma?
- Cudze złe na słońcu, swoje w cieniu stawiamy radzi.
- Długo myśl, prędko czyń.
- Dobre gniazda dobre plemię.
- Dobrego szczęścia każdy dopomoże, w opacznym razie tylko ty sam Boże.
- Dobry radca wedle natury Rzeczypospolitej radzi, zły wedle nauki i konceptów.
- Dość się poprawił, kto szczerze żałuje.
- Dość z siebie czyni: kto wykona, co zmoże.
- Gdy nie można przejechać, trzeba objechać.
- Gdzie cienko, tam się rwie.
- Gotowe nieszczęście: zła porada.
- Historia jednak matką jest dobrego rozumu.
- I niewola tam musi być osobliwej przykrości, gdzie białogłowa panuje.
- Insza sprawiedliwość albo kara, insza okrucieństwo albo zemsta.
- Insza wolność albo swoboda; insza swawola, albo rozpusta.
- Jak otyłość ciału więcej zawadza, niż pomaga, tak zbyteczna fortuna więcej czasem ciąży niż cieszy.
- Jeden głupi zepsuje; tysiąc mądrych nie naprawi.
- Jest niemądre słówko: nie spodziewałem się.
- Kowal fortuny nie kuje, sobie ją, kto chce, zbuduje.
- Kto o kim przed tobą, pewnie o tobie przed drugim.
- Kto ostrożnie czyni, bezpiecznie czyni.
- Kto się tylko na swój rozum spuszcza, pyszny raczej, a nie mądry.
- Kto się nie douczy albo przeuczy, szkodliwszy bywa nad prostaka.
- Kto zabrania mowy, większą wieści okazję daje.
- Lepiej nie chorować, niż być leczonym.
- Lepsza gotowa niż czekana fortuna.
- Lepsze pewne dzisiaj niż najlepsze niepewne jutro.
- Łacniej językom, niżeli umysłom rozkazać.
- Małe dobro wielkiego złego nie przykrasi; małe złe wielkie dobro zepsuje.
- Milczenie – skarb wszelkiej polityki; milcząc, nie urazisz, milcząc, zbędziesz, milcząc, wyrozumiesz, milcząc, dokażesz.
- Na zepsowanie sto każdemu sposobów; do naprawienia trudno najlepszemu zdobyć się na jeden.
- Najłatwiej cudzą się pracą, zasłaniając przy stołach zastawnych o pracy i o odwagach gładkie szykować dyskursy.
- Najpierwszy wstęp do niecnoty: nieprawda.
- Największa obrona: nie potrzebować obrony.
- Nałóg druga jest natura.
- Nic nad siłę.
- Nie każda poprawa na lepsze.
- Nie masz nic tak złego, żeby się na dobre nie przydało.
- Nie masz tak potężnego muru, którego by złotym nie przełamał taranem.
- Nie mniemaj, ale wiedz.
- Nie mogła nic gorszego do poprawy natura zdarzyć źle czyniącym, jako że w drugich złe sprawy ganią, a w sobie tychże nie widzą.
- Nie oczerni błoto, póki się go nie dotykasz.
- Nie popełniaj błędu, bo to w twojej jest mocy, poprawianie od cudzej zawisło i bardzo jest trudne.
- Nie sama mądrość mądrze mówić; ale wiedzieć, kiedy nie mówić, lecz zamilczeć.
- Nie ten teraz dobry, kto wcale dobry, ale kto trochę dyskretniej złym jest.
- Nie to dobre, co dobre, ale to, co się komu podoba.
- Nie zabawią długo w jednem miejscu obłuda i zgoda; krzywe z prostem nigdy się nie stosuje.
- Niech się najbardziej wysmuknie sowa, przecię nie dojdzie sokoła.
- Niemała mądrość mądrze mówić, lecz największa – mądrze czynić.
- Nowinkami nie tyje pospolite dobro; zdrowsze mu stare prawa i zwyczaje.
- Pan czasowi, kto mądrze nim szafuje.
- Po ujęciu broni szermierza poznać.
- Poradę każdy da, ale pomoc rzadko.
- Porządku jeden jest kształt; nieporządku nieskończone sposoby.
- Prawdy a żartów jako soli zażywać, bo prędko przesolisz.
- Próżnowanie nie utuczy.
- Przykrzejsze lekarstwo czasem niż choroba.
- Rad najwięcej narzeka, kto rzeczy nie rozumie.
- Rad zawodzi w poradzie, kto się w dowcipie swoim kocha.
- Rozrzutność, jak zeschłe naczynie nie napełnisz: jedną stroną lejesz, a dziesięcią płynie.
- Rozum największa majętność.
- Siebie zwyciężyć, największe zwycięstwo.
- Siła zrobi, kto robi jak potrzeba.
- Skąpy bogacz jako skrzynia: choć w niej złoto, przecie w kącie leży.
- Sobie prawdę rzec, najwspanialsza prawda.
- Spokojna myśl – najlepsze ludzkie szczęście.
- Strata rozumu uczy.
- Tysiąc racyi szeląga długu nie zapłaci.
- U niepewnego doktora najpewniejsza na śmierć recepta.
- U złego robotnika siła trzasku, a roboty mało.
- Upór każdej dobrej sprawy nieprzyjaciel.
- Ustawicznością rzeczy powszednieją.
- Utrzymuj o sobie opinię, że jesteś zwolennikiem i naśladowcą dawnych ojczystych obyczajów oraz tego, co sprawia ludowi przyjemność.
- W pustkach największe echo.
- We złym rządzie najwięcej praw i rozkazu.
- Wielka jest różność: mądrze mówić, a umieć do skutku przywieść.
- Wielka jest różność: umieć samemu co, a umieć tego nauczyć kogo.
- Wielka jest różność: zacząć dobrze, a umieć statecznie dokończyć.
- Wielkie obietnice, wielkie oszukanie: nie zaraz pieniądze liczyć, lubo się przyśni, żeś skarb nalazł; nie zaraz jeść, lubo stół nakrywają.
- Wielkie rzeczy zamilknieniem najlepiej się mówią.
- Wielkie rzeki cicho płyną; małe strumienie z szumem się po kamieniach wloką, choć w nich niewiele wody.
- Więcej przykład w ludziach, niż rozkazanie może.
- Własne rzeczy afektem, nie rozumem się sądzą.
- Włoch się sałatą karmi, Polak na niej schudnie.
- Wpatrz jeno się dobrze, obaczysz inaczej.
- Występki mają więcej naśladowników, aniżeli cnota.
- Z wielu rąk większa pomoc.
- Zarówno źle i wszystkim wierzyć i nikomu.
- Zepsowanie prędko, naprawa nie rychło się wiedzie.
- Zła fortuna to ma przynajmniej dobrego, że rozumu nauczy, a przyjaciela pokaże.
- Zły do urazy bierze przestrogę, dobry do poprawy.
- Zły powoźnik dobre ponarowi konie.
- Żaden morza przebrnąć nie usiłuje, bo widzi niepodobność; w kałużę łatwo każdy wpadnie, bo się spodziewa przejechać.
- Żaden tam nie rządzi, gdzie wszyscy rządzą.
- Żeglarza na suchem a jeźdźca bez konia nie poznasz.
