Cierpienie jest surowym, ale uczonym mistrzem dla tego, kto umie przyjąć od niego niezawodne lekcje.
Czerp z innych, ale nie kopiuj ich. Bądź sobą.
Dać życie to również zgodzić się na cierpienie, przyjmując radość.
Dzieci bardziej od dorosłych potrzebują pewności, że są kochane przez tych, którzy mówią, że je kochają.
Gdy zapraszamy przyzwyczajenie – miłość wychodzi.
Jak ci mam powiedzieć – czym jest śmierć, jeśli jeszcze nie wiem – czym jest życie.
Jesteś kimś jedynym i niezastąpionym w tym właśnie miejscu, w którym się znajdujesz, w tym właśnie czasie, w którym żyjesz.
Jesteś uboższy o bliźnich, gdy nie wzbogaciłeś się ich życiem, ani nie wzbogaciłeś ich sobą.
Jeśli pragniesz żyć, nie zatrzymuj swego życia dla siebie.
Jeśli zrywając kwiaty, nie masz pragnienia obdarzyć nimi kogoś, lepiej przejdź mimo.
Jeżeli ludzkość w milionach swoich członków okrutnie cierpi, to dlatego, że wielu ludzi żywi się życiem bliźnich, nie żywiąc ich swoim.
Kochać to sprawić by w drugim objawiło się nowe życie.
Kto może żyć bez życia i kto może kochać, nie mając nic do dania?
Kto robi z kogoś Boga, niech się nie dziwi, gdy spostrzeże, że miał do czynienia tylko z człowiekiem.
Masz szczęście – jesteś człowiekiem. Róża jest piękna, ale nie wie dlaczego i dla kogo jest piękna.
Miłość – pożywienie zgłodniałego, woda czysta spragnionego, słońce człowieka zziębniętego, nieodzowna energia życia.
Miłość nie pragnie zawładnąć drugą osobą, aby wzbogacić się jej kosztem, lecz jest oddaniem się drugiej osobie, aby właśnie ją ubogacić.
Miłość pozwala widzieć to, czego inni nie widzą.
Miłość znaczy wyjść poza siebie i pofrunąć do innych.
Modlić się to iść ku Bogu, który idzie ku nam.
Mówię ci, żeby spróbować kochać, trzeba być człowiekiem wyprostowanym, bogatym, panem samego siebie.
Najgłębszym pragnieniem w sercu każdego człowieka, przed pragnieniem życia, jest pragnienie kochania i poczucie, że jest się kochanym.
Największy leń na świecie – zwątpienie.
Nie chodzi o to, by rozum „zdominował” ciało i serce, ale o to, by je zjednoczył.
Nie graj swego życia. Ludzie potrzebują twojego życia, a nie twojej „komedii”.
Nie możesz kochać w sposób pełny, jeśli nie otworzysz swojego serca na miłość Boga.
Nie myli się Bóg w przydzielaniu ludziom czasu. Każdemu daje czas na zrobienie tego, co chce, by zrobił.
Nie ożywi miłości w sercach innych ten, kto wpierw nie da jej z siebie.
Nie wystarczy powiedzieć „kocham cię”, aby kochać całe życie.
Nikt nie może zmierzyć miłości żyjącej w sercu człowieka i jego odpowiedzialności za zmarnowaną miłość.
Odnajdziesz swoją drogę, jeśli nie będziesz wpatrywał się za siebie.
Pamiętaj, że każda rzecz warta zrobienia zajmie ci więcej czasu niż myślisz.
Panie! Proszę Cię dziś o łaskę w tym czasie, który mi dajesz, bym z pewnością i pokojem czynił to, czego Ty chcesz i co czynić powinienem.
Powinniśmy również czasem walczyć przeciwko samym sobie.
Prawdziwe piękno jest odblaskiem duszy.
Przyjmuj wszystko, co jest dobre, po to, aby to wszystko rozdawać.
Tajemnicą szczęścia jest umieć czasem przystanąć.
To miłość każe żyć, bez niej człowiek umiera, ponieważ umiera z głodu.
Tylko człowiekowi właściwe jest to, że może rozsądnie ryzykować swoim życiem.
W dniu, w którym radość innych staje się twoją radością, w dniu, w którym cierpienie innych staje się twoim cierpieniem – masz prawo, powiedzieć kocham.
Wierzyć znaczy nie tylko wznosić oczy do Boga i uwielbiać Go, trzeba jeszcze umieć patrzeć na ziemię ludzkimi oczami Chrystusa.
Współczesnego człowieka niszczy pośpiech.
Wyjdź z siebie, jeśli pozostaniesz w porcie, nie poznasz bezkresnego morza.
Życie jest piękne Panie i chcę je zrywać, tak jak zrywa się kwiaty o wiosennym poranku.
Żyć to przede wszystkim przyjąć swoje życie.
Na naszych stronach wykorzystujemy ciasteczka (cookies).Dowiedz się więcejOK