- Aforyzm to sposób na pisanie mniej, by móc powiedzieć więcej.
- Baczmy, by nie zgubić z oczu świata, przesłaniając go samym sobą.
- Biedni, których życiem kieruje bogactwo.
- By móc zawsze mówić prawdę, wystarczy nie wierzyć we własne kłamstwa.
- Celnie wypuszczona strzała sarkastycznej złośliwości wymaga inteligencji. Okładanie cepem chamstwa nie.
- Ceną za wyjątkowość jest poczucie osamotnienia. Napoleonowie niewielu miewają przyjaciół.
- Ciekawe, w jaki sposób zakonnice doszły do wniosku, że aby przypodobać się panu Bogu, stworzycielowi pięknej i nagiej Ewy, trzeba koniecznie wyglądać, jak one.
- Cóż z tego, że ktoś potrafi mówić w sześciu językach, jeśli w żadnym nie potrafi słuchać.
- Czasem karani bywamy słonym mandatem za przekroczenie gorzkiej granicy szczerości.
- Czegóż to człowiek nie potrafi zrobić, byle tylko nic nie robić.
- Często nadmiar śmiechu tuszuje niedomiar poczucia humoru.
- Często tanie rzeczy dlatego są drogie, że są tanie.
- Człowiek o wielu twarzach, pozbawiony bywa własnej.
- Czy to aby nie umykające przede mną wróble sprawiają, że czuję się panem stworzenia?
- Czy znak zapytania nie powinien mieć do pary znaku odpowiedzi?
- Do stłumienia krzyku najlepiej nadaje się cisza.
- Dobry to znak, gdy kogoś potrafi rozczulić chory listek prymulki pieszczony czubkami palców z nadzieją, że go to uzdrowi.
- Dobrze jest umieć czytać życiu z oczu.
- Dopiero osiągnąwszy względny dobrobyt, można bez dyskomfortu żyć biednie.
- Gardząc bliźnim, gardzimy sobą.
- Głównym przedmiotem troski biedniejszych jest dbałość o powodzenie bogatszych.
- Im bogatsze życie, tym biedniejszy testament.
- Im się jest starszym, tym ma się mniej powodów do zmartwień. Poza jednym: że się jest coraz starszym.
- Jak cię słyszą, tak cię widzą.
- Jeden obraz potrafi zastąpić tysiąc słów, jedno słowo stworzyć tysiące obrazów.
- Jedyne, co wiem na pewno, to to, że nie wiem do końca, czy rzeczywiście wiem, że nic nie wiem.
- Jedynym zniewoleniem, któremu bez utraty czci i honoru można się poddać, jest efekt przemocy stosowanej wobec nas przez własne sumienie.
- Jestem za biedny, by móc sobie pozwolić na skąpstwo.
- Jeśli kobieta cię o coś prosi, daj jej. Role się mogą odwrócić.
- Jeśli wojny nie da się wygrać, trzeba umieć ją przegrać.
- Jeżeli to Bóg obdarzyłby nas rozumem, zapewne nie zakazałby nam go używać.
- Każdy z nas może mieć dosłownie wszystko, czego tylko zapragnie. Warunkiem jest umiejętność kontrolowania pragnień.
- Krótkotrwałe, chwilowe szczęście zaskakuje nas nagle i bez uprzedzenia. Solidne, wierne i na całe życie rodzi się z cierpienia, bólu i łez.
- Kto się lubi, ten się chlubi.
- Mało jest rzeczy przynoszących większą satysfakcję niż własne myśli spotkane w książkach uznanych autorytetów.
- Mamy łatwość wzbudzania niechęci wobec osób, które zawiedliśmy, przypominają nam bowiem, że nie jesteśmy godni zaufania.
- Można być byle kim. Byle sobą.
- Nadmiar informacji nieprzetworzonej w wiedzę powodować może dokuczliwą intelektualną niestrawność.
- Najczęściej cudzą głupotę bierzemy za własną mądrość.
- Najłatwiej jest okłamać samego siebie.
- Nic nie wyzwala tyle kłamstwa, co prawda.
- Nie jest jeszcze źle, jeśli poranna chandra daje się rozgłaskać na mruczącym kocie.
- Nie jest źle, kiedy jest, jak jest.
- Nie ma wątpliwości, że większość telewizyjnych reklam kierowana jest do idiotów. Czyżby było nas aż tak wielu?
- Nie ochrzczeni żyją bezgrzesznie.
- Nie po to pies w sobotę ogon sobie liże, żeby pchły na niedzielę miały w domu posprzątane.
- Nie przejmujmy się tym, co mówią o nas inni. Baczmy natomiast, co sami sobie mamy do powiedzenia na własny temat.
- Nie ufaj pierwszemu wrażeniu. Ufaj sobie.
- Niektórych polityków zajmuje głównie walka o plamę pierwszeństwa.
- Nieporównanie mniej ludzi umarło ze strachu niż z odwagi.
- O niektórych sprawach nawet milczeć nie wypada.
- Oszczędność bywa niekiedy bardzo kosztowna.
- Pokochaj siebie. Z wzajemnością.
- Potrzebna jest siła, by mieć odwagę przyznać się do słabości.
- Powszechnie znana trwałość prowizorek potwierdza fakt, że pierwsza myśl zwykle bywa najlepsza.
- Prawo do stanowienia prawa mają zwykle ci, których ono nie tyczy.
- Przyglądajmy się życiu uważnie, bo dobre w odróżnieniu od licha – niezwykle łatwo przegapić.
- Roztropnie jest wiedzieć, czego się nie wie.
- Są ludzie przyciągający do siebie pieniądze jak magnes. A z magnesami wiadomo: im silniejszy, tym trudniej cokolwiek od niego oderwać.
- Silny jest ten, który ze spokojem potrafi zignorować dziki atak cudzej słabości.
- Skrzydłami doświadczenia są porażki.
- Szczycimy się wynalezieniem wielu lekarstw na stworzone przez nas samych choroby.
- Śmiertelnym wrogiem wiary jest wiedza.
- Światopodgląd – patrzenie na świat przez dziurkę od klucza własnych przesądów.
- Trzeba się dużo dowiedzieć, żeby zrozumieć, jak mało się wie.
- Uciekam od ludzi, przy których czuję się nieznośny dla samego siebie.
- Uraza, podobnie jak chleb, dopiero przełknięta daje korzyść.
- Uzależnij kogoś od siebie, a możesz mieć pewność, że cię znienawidzi.
- W niektórych ustach jedynie cisza brzmi jako tako.
- W próżnej często idą zmowie pustosłowie z pustką w głowie.
- Wedle Platona na temat upowszechnienia sztuki pisania Sokrates miał się wyrazić: „Zobaczycie sami: więcej będzie z tego powodu problemów niż pożytku”.
- Wiedzy nie da się przekazać. Przekazać można tylko informacje mogące się stać jej tworzywem.
- Wielu nieumiejących ze zrozumieniem czytać, potrafi barwnie i płynnie bez zrozumienia pisać.
- Wierzyć można we wszystko. Nawet w to, w co się nie wierzy.
- Większość spotykanych ludzi uważa mnie za głupca. Z dobroci do bliźnich biorą mnie za swojego.
- Wprawdzie szata nie zdobi człowieka, ale mówi, kim jest.
- Wszyscy wokół mnie się starzeją. Ciekawe, czy ja też?
- Wyrażenie „zabijać czas” świadczy o wisielczym humorze skazańca.
- Z myślami jest jak z pieniędzmi: gdy brak własnych, pożyczamy cudze.
- Z wiekiem zdobywa się coraz większą biegłość w udawaniu siebie.
- Zastanów się, nim pomyślisz.
- Zęby mądrości wyrastają po to, aby w razie potrzeby mieć czym ugryźć w głupi język.
- Znacznie łatwiej jest kochać zwierzęta niż ludzi.
- Zwierzęta mało mają powodów do organizowania Towarzystw Przyjaciół Ludzi.
- Zwykle niewielkie pieniądze zdobywa się z wielkim trudem. I odwrotnie.
- Żyć wiecznie? Jak bym śmiał śmieć – proch wobec wieczności!
