Karol Irzykowski
- Ciało dopiero przez erotyzm staje się interesujące i symboliczne.
- Cóż z tego, że Eskimosi nauczyli się żyć wśród śniegów i lodów, kiedy nie oni odkryli biegun!
- Człowiek jest koniem, który sam sobie daje ostrogę.
- Człowiek nie wytworzył sobie jeszcze ideału, za który by było warto umierać, ale lubi w ogóle za coś umierać.
- Czym mniej ludzi kocham, tym bardziej mi się serce rozszerza.
- Dawniej było ideałem, żeby obowiązek stał się przyjemnością, dziś przyjemność traktuje się jak obowiązek.
- Dewiza S.: rozbitkom, którzy się chwycili mojej łodzi, dać wiosłem po palcach.
- Dla człowieka człowiek jest największym skarbem i najniebezpieczniejszą pułapką.
- Dla dziewicy nie ma ważniejszego momentu nad ten, w którym nią być przestaje.
- Dobrzy chrześcijanie wyobrażają sobie, że Pan Bóg ma największą kartotekę.
- Dzieje są coraz to inną proporcją i formą połączenia pierwiastka irracjonalnego z racjonalnym.
- Dziwne jest, że człowiek jest dumny raczej z tego, co mu dała natura, niż z własnych zasług.
- Gdy komu głupiec rzuci kamień do ogrodu, nie ruszy go potem dziesięciu mądrych.
- Gdy tysiąc ludzi mówi to samo, to jest to albo vox Dei, albo wielkie głupstwo.
- Gdyby tak ustanowić święto słuchania cudzych argumentów?
- Gdzie się dwoje godzi, tam trzecia strona zostaje oszukana.
- Głupota jest też pewnym sposobem używania umysłu.
- Gorsze jeszcze od ułatwionego życia jest ułatwione myślenie.
- Historia jest snem, który ma się ku końcowi.
- I na fałszywej wadze można dobrze ważyć.
- Ideały służą do szantażu i dzięki temu żyją.
- Im mniej kto jest praktyczny, tym zachłanniejszy bywa na małe korzyści.
- Instrumenty najdelikatniejsze są zarazem tymi, którymi się najłatwiej kaleczymy.
- Jedni podobni do lokomotywy parowej – indywidualiści, drudzy do elektrycznej, która się zaopatruje z centrali.
- Jesień nie jest odwiniętym wstecz filmem wiosny.
- Jest rzeczą obrzydliwą, do jakiego stopnia człowiek potrafi szczerze się przymilić.
- Jesteśmy kurkami odkręconymi, a nie wiemy, co przez nas jeszcze może przepłynąć.
- Jeżeli w życiu trafiają się dwa wyjścia, chociażby sprzeczne, wybiera się jedno i o ile jest możliwość także drugie.
- Jubileusz – rodzaj zemsty tych, którzy muszą kogoś uznać.
- Kara przychodzi zwykle w ten sposób, że wygląda jak krzywa. Bóg działa incognito.
- Każde nowe pokolenie ma prawo do bezwzględnej rewizji wartości patriotycznych; w ten sposób odradza się patriotyzm.
- Każdy naśladuje sam siebie po pewnych doświadczeniach, bo w swej skórze każdemu najlepiej i najwygodniej.
- „Kij w mrowisko” – to złośliwe przysłowie ilustruje plastycznie łatwy triumf i okrucieństwo człowieka, ale włóż tam rękę!
- Kłamstwo wypływa na wierzch jak oliwa, prawda opada, bo jest ciężka i trudna.
- Kot nie porzuca łapania myszy mimo wynalezienia pułapek.
- Kto umiera, tego akcje na chwilę rosną.
- Kto wlazł na dach, niech nie odrzuca drabiny.
- Kultura jest ćwiczeniem pamięci i zapominania.
- Lepiej z mądrym zgubić niż z głupim znaleźć – mówi przysłowie, ale najgorzej jest z głupim zgubić, a to się dzieje najczęściej.
- Liberalizm: że wielkie rzeczy robią się same i to od dachu.
- Ludzie wzdychają do względności i względów.
- Ludzie, którzy sami mało potrafią, lubią się bawić w proroctwa.
- Ludzie, rzucając bliźniemu kłody pod nogi, dodają: to nie kłody, to tylko twoja bujna wyobraźnia.
- Ludziom często wydaje się, że większa prawda musi leżeć w pobliżu większej nieprzyjemności.
- Małżeństwo ma swój barometr pewnych czułości i poufności, na którym obie strony poznają stopień swego przywiązania i wzajemne zamiary.
- Moda jest zbiorowym plagiatem, przy którym nie ma poszkodowanego.
- Może pomyłka jest przewidzianym z góry wynikiem pewnego mechanizmu.
- Można być nieuczciwym w planie całego życia, a za to bardzo uczciwym w małych zakresach.
- Mój Bóg jest to Bóg wątpliwości...
- Najlepszą reklamą dla kogoś, kto ma coś do powiedzenia, jest milczenie.
- Najstraszniejszym jest głupiec, który ma cokolwiek słuszności.
- Nałożyliśmy sobie dobrowolnie pęta na fantazję.
- Nasi nieprzyjaciele wczorajsi są naszymi pamiątkami dzisiaj.
- Nawet człowiek samotny nie mógłby się czuć samotnym bez tła, które tworzą inni ludzie.
- Niczego nie można do końca przemyśleć, wszystko można do końca przetrwać.
- Nie bolą mnie te głupstwa, które już zrobiłem, ale te, które mam jeszcze zrobić.
- Nie lubię przeciwników, których nigdy nie ma w domu.
- Nie ma osoby tak głupiej ani tak antypatycznej, z którą by nie można obmawiać osoby trzeciej.
- Nie mogę zasnąć, bo sam ze sobą nigdy się nie nudzę.
- Nie można uchylać się od decyzji, bo nawet uchylanie się jest ukrytą decyzją.
- Nie o to chodzi, żeby absolutnie uniknąć błędów i grzechów, bo nie są one do uniknięcia – lecz o to, jak się wśród nich myśli, czuje i cierpi.
- Nie powinno się zadawać pytań, po których można wnioskować z milczenia.
- Nie rób drugiemu, co tobie niemiło – czy to znaczy: rób drugiemu, co tobie miło?
- Nie rzucaj mi rękawicy, bo ci będzie zimno!
- Nie wszystko, co płynie z rozumu, jest mądre, bo i głupota ma w rozumie swoje źródło.
- Niektórych faktów życiowych nie można ani obalić, ani zastąpić innymi, i one same najlepiej swego biografa pilnują.
- Niezawodnie bardzo imponujące, bardzo szanowne i bardzo perspektywiczne jest słowo „konieczność” – a przede wszystkim wygodne.
- Pan Bóg świat stworzył, a potem zaczął się nim bawić.
- Pan chce być w porządku wobec życia? Życie zawsze Pana oszuka, życie jest świnią.
- Pewne myśli i idee same mają talent.
- Pisać – znaczy to czynić się zrozumiałym.
- Plotki nawet prawdę podają w ten sposób, jakby prawda była gównem.
- Po epoce nagiej duszy w Młodej Polsce dziś przyszła epoka nagiej dupy.
- Pocałunek jest granicą, gdzie kończy się gra duchów, a zaczyna gra ciał.
- Poezja, jeśli ma być czymś, to koroną myślenia, a nie azylem dla ubogich duchem.
- Polemizować z kimś, co stoi na naszym dawniejszym stanowisku – śmieszne uczucie, jak na widok drugiego męża swojej eksżony.
- Postawić cegłę i oczekiwać, że z tego dom wyrośnie...
- Potrzeba nam dyktatorów do małych interesów, nie do wielkich.
- Prawda jest kopciuszkiem, stoi u drzwi półotwartych, czeka, aż ją wpuszczą.
- Prawdziwą, typową formą współżycia duchowego jest poezja.
- Prawie wszystkie światopoglądy opierają się na kombinowaniu jakichś sprzeczności i są zawsze narażone na zarzut niekonsekwencji.
- Prócz świata największą zagadką dla człowieka jest drugi człowiek.
- Przelana krew może być tak samo symbole bezradności, jak wybita szyba.
- Przyjacielu, żeby cię rozweselić, opowiem ci moje nowe zmartwienie.
- Raz zacząć od tego, żeby środki uświęcały cel!
- Romantyzm jest wspólną nazwą dla pewnych stałych potrzeb ludzkiego umysłu.
- Rozumienie, wyrozumienie i porozumienie – od tego zależą losy świata.
- Są chwile upadku woli, kiedy wola, aby się ratować, musi się zmienić w upór.
- Są stoły o kulawych nogach, pod które podkłada się Biblię.
- Sytuacja, że dyrektor domu wariatów bywa przez nich uwięziony i leczony, często się powtarza i należy do pierwszego aktu historii.
- Szablony zawsze zwyciężają.
- Ślepi strzelający do celu – boskie widowisko.
- Śmierć – jedyna przyjemność, której nie można odczuć.
- Tak zwany łańcuch myśli nie jest przykuty do żadnego muru, lecz zależy w nieskończoność od innych łańcuchów.
- Tkwi w człowieku pewna mistyczna zaborczość, która „widzieć” utożsamia z „mieć”.
- To, co się pospolicie nazywa intelektualizmem, powinno się raczej nazywać szablonem.
- Tylu namnożyło się proroków wołających na puszczy, aż się puszcza nimi zaludniła.
- Uczciwość jest cnotą, która dużo kosztuje.
- Umieramy w chwili, kiedy byśmy mogli na dobre zacząć żyć.
- W każdym nieszczęściu jest odrobina szczęścia. Trzeba ją tylko umieć znaleźć.
- W nagrodę za dobre uczynki otrzymywał tylko odwrotne strony medali...
- W olbrzymiej większości wypadków życiem jest właśnie to, że żyć nie można...
- W polityce, zamiast grać, wciąż tasują karty.
- Warunkiem porozumienia się jest wspólność słownika, zwłaszcza słownika myśli i uczuć.
- Wielkie charaktery jak latarnie morskie, świecą daleko w ciemności.
- Wielu ofiar później się żałuje – czy to zmniejsza wartość ofiary?
- Więcej bredni powiedzieć może głupiec w pięciu minutach niż mędrzec przez pięć lat odgadnąć.
- Wojna jest zorganizowaną zabawą w prawdziwą śmierć.
- Wśród praktyki bezwzględności narodziła się teoria względności. Wolałbym, żeby się było stało odwrotnie.
- Z wielkiej odwagi można popełnić wielkie głupstwo.
- Za to, że nie zrobiłeś żadnego kompromisu, musisz potem popełnić sto innych.
- Złe się zwykle mści, ale dobre niekoniecznie się wynagradza.
- Zreformowanie spowiedzi tak, żeby penitent mówił tylko swoje dobre uczynki.
- Że też nie można żadnej prawdy powiedzieć, nie pożyczając czegoś od kłamstwa!
- Życie jest prowizorium, lecz powinno być mądrze urządzone.
- Życiem dla człowieka ubogiego jest właśnie to, że żyć nie może.
Lubisz łamigłówki?
Wieże Hanoi. Z podpowiedzią bez limitu ruchów.
Wieże Hanoi. Z podpowiedzią bez limitu ruchów.
