- Biegając za dowcipem, łapiemy głupstwo.
- Bywają bardzo dobre prawa wydane w złą porę.
- Co wyraża pochlebstwo prócz słabości tego, który musi schlebiać.
- Często krytykuje się swych przyjaciół tylko dla udowodnienia, że ma się tyle przenikliwości, by dostrzec ich wady.
- Człowiek lubiący się kształcić nigdy nie jest bezczynny.
- Człowiek wyrzeka się swoich błędów najpóźniej jak może.
- Człowieka, który umie mówić tylko prawdę, uważa się za mąciciela powszechnego spokoju.
- Dbać trzeba o uznanie – nigdy o poklask.
- Dla człowieka, który nie ma nic, jest w pewnym sensie obojętne, pod jakim rządem żyje.
- Dowodem niestałości mężczyzn jest to, że trzeba było ustanowić instytucję małżeństwa.
- Duże podłości robimy z nienawiści, małe ze strachu.
- Dyktator – ostateczne lekarstwo w obliczu zła koniecznego.
- Francuzi nie mówią prawie nigdy o swych żonach – lękają się, że mogą o nich mówić do kogoś, kto zna je lepiej od nich.
- Gdy ktoś nie ma nic do powiedzenia, czemuż nie siedzi cicho?
- Gdy tylko ktoś myśli i ma charakter, mówi się o nim: to osobliwy człowiek.
- Gdy wierzę w to, co sam myślę, ryzykuję, że błądzę, lecz gdy wierzę w to, co mi inni mówią, ryzykuję podwójnie – że ten, kto mówi, błądzi, lub że chce mnie wprowadzić w błąd.
- Gdy wystarczy poprawić, nie należy usuwać.
- Im mniej ludzie myślą, tym więcej mówią.
- Istnieją dwa rodzaje zepsucia, jedno, kiedy lud nie przestrzega praw, drugie, kiedy same prawa przynoszą ze sobą zepsucie.
- Jesteśmy tak ślepi, że nie wiemy, kiedy się martwić, a kiedy cieszyć.
- Jeśli idzie o większość ludzi wolę ich chwalić niż wysłuchiwać.
- Jeśli reguł moralności nie nosisz w sercu, nie znajdziesz ich w książkach.
- Kapitał skromności przynosi zawsze wysokie procenty.
- Każda reforma wymaga odpowiedniego czasu.
- Każdy mówi czasem głupstwa. Nieznośne są tylko głupstwa wygłaszane uroczyście.
- Każdy obywatel ma obowiązek umrzeć za ojczyznę, nikt nie ma obowiązku kłamać dla niej.
- Kiedy chce się władać tylko obawą, plonem będzie niechybnie nienawiść.
- Kiedy naród ma dobre obyczaje, prawa stają się proste.
- Książki są jak towarzystwo, które sobie człowiek dobiera.
- Kto biegnie za przyjemnością, chwyta cierpienie.
- Kto chce rządzić ludźmi, nie powinien ich gnać przed sobą, lecz sprawić, by podążali za nim.
- Kto przyczynia dobra całej ludzkości, staje się równy bogom.
- Lepsze jest wrogiem dobrego.
- Lubić czytanie – to znaczy godziny nudy, które człowiek miewa w życiu, zmieniać na godziny radości.
- Lud zawsze bardziej broni swoich obyczajów niż swoich praw.
- Ludzie patrzą na siebie nawzajem ze zbyt bliskiego dystansu, by zobaczyć się takimi, jakimi są.
- Ludzie są jak rośliny, które nigdy nie wschodzą szczęśliwie bez odpowiedniej uprawy.
- Ludzie, którzy chcą zawsze pouczać, przeszkadzają częstokroć innym w nauczaniu się.
- Lwy wielką mają siłę, ale na cóż by im się ona zdała, gdyby natura nie dała im oczu.
- Małżeństwo źle dobrane jest klęską.
- Medycyna zmienia się, gdy zmienia się kuchnia.
- Mniej nienawidzimy tych, którzy nigdy nie byli z nami, niż tych, którzy nas opuścili.
- Myślenie to rozmowa z samym sobą.
- Największym złem, na które cierpi świat, jest nie siła złych, lecz słabość dobrych.
- Nasze pochwalne sądy o ludziach pozostają w proporcji do szacunku, jakim nas darzą.
- Nic bardziej nie tamuje postępu wiedzy niż zła książka sławnego autora.
- Nie być kochaną – to nieszczęście, nie być już kochaną – to zniewaga.
- Nie jest wcale konieczne, aby wielkie zdarzenia miały za źródło wielkie przyczyny.
- Nie pytam się, jakie są prawa, ale jacy sędziowie.
- Nie trzeba wiele rozumu, by wszystko zmącić, ale trzeba go mieć dużo by wszystko uładzić.
- Nie wszystko, co jest prawem, jest z tej racji sprawiedliwe, lecz to, co jest sprawiedliwe, powinno stać się prawem.
- Nie zawsze tylko przyroda i rozum rządzą ludźmi.
- Nie znajduję nic, co byłoby trudniejsze niż błyszczeć inteligencją wśród głupców.
- Niechaj ci, co zwykli mówić prawdę, nie liczą na niczyje poparcie na tym świecie.
- Nigdy nie osądzi się w sposób właściwy ludzi, jeśli im się nie wybaczy przesądów ich epoki.
- Obyczaje zawsze robią lepszych obywateli niż prawa.
- Pisarzowi powinno chodzić nie o to, aby czytelnik czytał, lecz aby myślał.
- Podstęp nie przynosi wcale ludziom pożytku, niekorzystną jest rzeczą nie tylko być oszukanym, lecz również oszukiwać.
- Poprawa wymaga czasu.
- Powiadano o Rzymianach, iż rozkazywali narodom, ale słuchali żon.
- Powodzenie większości spraw zależy od tego, czy zna się miarę czasu potrzebnego do osiągnięcia celu.
- Prawa są jak pajęczyny, poprzez które przedostają się wielkie muchy, a w których więzną małe.
- Prawda ma tylko jedną twarz, a kłamstwo ma ich wiele.
- Próbujmy przystosować się do życia, bo ono do nas się nie przystosuje.
- Przyszliśmy na świat, aby współżyć, a więc przyszliśmy na świat, aby się sobie wzajemnie podobać.
- Pycha jest zwierciadłem, które pomniejsza nasze wady, a powiększa nasze zalety.
- Religia mająca przemawiać do serca musi dawać wiele rad, a mało nakazów.
- Rzadki to traf, aby prawa jednego narodu, mogły się nadać drugiemu.
- Rzeczy, które sprawiają nam przyjemność, są przeważnie nierozsądne.
- Są dwa rodzaje ludzi, ci co myślą i ci, co się bawią.
- Są rzeczy, które wszyscy powtarzają, skoro zostały już raz powiedziane.
- Sądzimy o rzeczach według związków i okoliczności, które z nimi nas łączą.
- Sporo jest ludzi, którzy uważają za niezbędne tylko to, co jest zbyteczne.
- Sprawiedliwość w karaniu, a nie surowość uświęca prawa.
- Szczęście jest naszą matką, nieszczęście – wychowawcą.
- Szczęśliwy jest naród, którego historia jest nudna.
- Ślepe posłuszeństwo poddanych – to rzecz dla władcy bardzo niebezpieczna.
- To nieszczęście, że tak mały odstęp dzieli czas, gdy jesteśmy zbyt młodzi, od czasu, gdy jesteśmy zbyt starzy.
- To wynalazek druku spowodował zmiany: dawniej szanowano ludzi, a teraz książki.
- To zdumiewające, że bogactwo ludzi Kościoła wzięło początek od zasady ubóstwa.
- To, co ongiś zwano sławą, laurami, trofeami, triumfami, wieńcami – zamieniło się dziś w gotówkę.
- To, czego twórcom brakuje w głębi, zwracają nam w długości.
- Towarzystwo kobiet psuje obyczaje i wyrabia smak.
- Twierdzenia matematyczne uważane są za prawdziwe, albowiem w niczyim interesie nie leży, by uważać je za fałszywe.
- W dobrze urządzonym państwie poddani są jak ryby w wielkiej sieci: uważają się za wolnych, podczas gdy są schwytani.
- W naturze myślących istot leży poczucie własnych niedoskonałości.
- Więcej państw zginęło od zepsucia obyczajów niż wskutek pogwałcenia prawa.
- Większa część ludzi jest raczej zdolna do czynów wielkich niż do czynów dobrych.
- Większość dobrych skutków natura i polityka osiągają bez hałasu, w sposób niedostrzegalny dla oczu nawet tych, którzy skutki te odczuwają.
- Wolność polega głównie na tym, aby nie móc być zmuszanym do czynienia rzeczy, której prawo nie nakazuje.
- Wolność to dobro, które umożliwia korzystanie z innych dóbr.
- Wolność to prawo czynienia wszystkiego, czego ustawy nie zabraniają.
- Wszyscy ludzie nieśmiali chętnie posługują się groźbami. A to dlatego, że czują, iż groźby wywarłyby na nich samych wielkie wrażenie.
- Wszystkie religie zawierają zasady pożyteczne dla społeczeństwa.
- Wszystko, co trwa długo, jest męczące zwłaszcza wielkie przyjemności.
- Z rozpustą jest jak z chciwością – gromadzenie skarbów pomnaża żądzę.
- Zaobserwowałem, że aby osiągnąć coś na tym świecie, trzeba udawać głupiego.
- Zazdroszczę głupcom pewności siebie: mają zawsze coś do powiedzenia.
- Zła ustawa zmusza zawsze ustawodawcę do wydawania innych, często także bardzo niedobrych, które mają usunąć złe skutki tej pierwszej.
- Zraniona miłość może wywołać takie same skutki co nienawiść.
- Życie rodzinne stanowi fundament narodu i państwa.
Lubisz łamigłówki?
Wieże Hanoi. Z podpowiedzią bez limitu ruchów.
Wieże Hanoi. Z podpowiedzią bez limitu ruchów.
