- Albo dzieci, albo książki.
- Altruizm jest egoizmem słabych.
- Bez muzyki życie byłoby pomyłką.
- Bracie, raz to sobie zapamiętaj: mało rób, a dużo stękaj!
- By flegmatyczne natury ogarnął zapał, trzeba je sfanatyzować.
- Bywają prawdy, które najlepiej przyswajają sobie mierne głowy, gdyż są dla nich najodpowiedniejsze.
- Chciałbym, żeby zaczęto od szanowania siebie: wszystko inne wypływa z tego.
- Chwała wszystkiemu, co twardym czyni.
- Ci, którzy tańczyli, zostali uznani za szalonych, przez tych którzy nie słyszeli muzyki.
- Co jest szczęściem? Uczucie, że moc rośnie, że przezwycięża się opór.
- Co mnie nie zabija, to mnie wzmacnia.
- Co zrobisz papą, nie potrzebujesz łapą.
- Człowiek, który chce latać, najpierw musi nauczyć się chodzić.
- Człowiek, na skutek swej chytrości, przebiegłości, zakłamania i sztuczności, jest gorszym stworzeniem od wszystkich zwierząt.
- Dziecko odczuwa zabawę jako swoją pracę i bajkę jako swoją prawdę.
- Dziękuję niebu, że we wszystkich swoich instynktach pozostałem Polakiem.
- Fakt jest zawsze głupi. Resztę bierze diabeł i statystyka.
- Fakty nie istnieją, jedynie interpretacje.
- Fanatyzm jest jedyną siłą woli, którą mogą osiągnąć także słabi i niepewni.
- Gdyby małżonkowie nie mieszkali razem, dobre małżeństwa byłyby częstsze.
- Gdyby wszystkie jałmużny dawane były wyłącznie z litości, wszyscy żebracy poumieraliby z głodu.
- Głupiec chyba tylko potyka się jeszcze o kamienie i o ludzi!
- Idziesz do kobiet? Nie zapomnij bicza!
- Ileż krwi i zgrozy leży na dnie wszystkich „dobrych rzeczy”!
- Istniał tylko jeden chrześcijanin i ten umarł na krzyżu.
- Jeżeli ktoś żyje z tego, że zwalcza wroga, jest zainteresowany tym, aby wróg pozostał przy życiu.
- Każda rozkosz pragnie wieczności.
- Kiedy walczysz z potworami, uważaj, abyś nie stał się jednym z nich.
- Kiedy widzisz, że zwycięża prawda, zawsze pytaj, jakie potężne kłamstwo za nią walczyło.
- Kobieta jest drugim błędem Boga.
- Kobieta lepiej rozumie dziecko niż mężczyzna, ale psychicznie mężczyzna jest bardziej podobny do dziecka.
- Kobieta, która zrozumiała, że hamuje loty swego męża, powinna odejść.
- Kochamy życie nie dlatego, że jesteśmy przyzwyczajeni do życia, lecz dlatego, że jesteśmy przyzwyczajeni do kochania.
- Konieczność nie jest stanem rzeczy, lecz interpretacją.
- Krzywda nie leży nigdy w nierówności praw, leży w roszczeniu sobie „równych” praw.
- Kto błogosławić nie umie, niechaj kląć się nauczy!
- Kto się zanadto zwykł oszczędzać, chorzeje wreszcie z tego oszczędzania.
- Kto w życiu piękno przedkłada nad pożytek, z pewnością w końcu jak dziecko, które przedkłada słodycze nad chleb – popsuje sobie żołądek i bardzo kwaśno na świat patrzeć będzie.
- Kto żyje ze zwalczania wroga, zainteresowany jest tym, by wróg jak najdłużej istniał.
- Któż gwoli swej dobrej opinii nie poświęcił już kiedyś – siebie samego?
- Ku wojnie wychowany ma być mąż, niewiasta zaś ku wytchnieniu wojownika.
- Lepiej być głupcem na własną rękę niźli mędrcem według cudzego mniemania!
- Lepiej nic nie wiedzieć niźli wiele, a połowicznie!
- Ludzie najczęściej okłamują sami siebie, innych okłamują raczej wyjątkowo.
- Małżeństwa bywają nieszczęśliwe nie z braku miłości, ale z braku przyjaźni.
- Matką rozpusty nie jest radość, lecz brak radości.
- Mądrość jest szeptem samotnika z samym sobą pośród gwarnego targowiska.
- Mądrość określa granice, nawet dla wiedzy.
- Miłość i nienawiść nie są ślepe, ale oślepione ogniem, który same w sobie noszą.
- Miłuję tego, kto więcej dotrzymuje, aniżeli obiecuje.
- Moralność to jeden z najlepszych sposobów, żeby wodzić ludzkość za nos.
- Najpewniejszą oznaką pogodnej duszy jest zdolność śmiania się z samego siebie.
- Najdotkliwiej bywamy karani za nasze cnoty.
- Nauczyć się czegoś od swych wrogów jest najlepszą drogą do tego, żeby ich polubić.
- Nawet najwięksi bohaterowie bywają czasem zmęczeni.
- Nie gniewem, lecz śmiechem się zabija.
- Nie wiem, czy cierpienie czyni nas lepszymi, ale na pewno czyni nas głębszymi.
- „Nie sądźcie!” mówią oni, lecz posyłają do piekła wszystko, co im w drodze stoi.
- Nie wszystko błyszczy co jest złotem.
- Nieco obłąkania jest zawsze w miłości, lecz i w obłąkaniu jest nieco rozsądku.
- Niedowierzanie jest znakiem probierczym, dla złota pewności.
- Niektórym nie należy podawać ręki, lecz łapę.
- Niemcy – niegdyś nazywani narodem myślicieli, czy dzisiaj w ogóle jeszcze myślą?
- Oby się ziemia rozpadła, gdy orzeł żeni się z gęsią.
- Ogół łatwo myli tego, co łowi w mętnej wodzie, z tym, kto czerpie z głębi.
- Opinie publiczne – osobiste lenistwo.
- Pieniądz jest łomem w rękach władzy.
- Pomagaj sobie samemu: wtedy każdy ci jeszcze dopomoże.
- Prawda nie ma żadnych bogów ponad sobą.
- Prawdziwy mężczyzna lubi dwie rzeczy – niebezpieczeństwo i zabawę, dlatego lubi kobiety, gdyż są najniebezpieczniejszą zabawą.
- Przekonania są bardziej niebezpiecznymi wrogami prawdy.
- Przyzwyczajenie do ironii psuje charakter.
- Samotność sprawia, że stajemy się bardziej surowi dla siebie samych a łagodniejsi dla innych.
- Słabi i nieudani niech szczezną; pierwsza zasada naszej miłości dla ludzi.
- Służba prawdzie jest najtrudniejszą ze służb.
- Słyszy się tylko te pytania, na które jest się w mocy znaleźć odpowiedź.
- Spacerek po schronisku dla obłąkanych pokazuje, iż sama wiara nie dowodzi niczego.
- Sposób na to, żeby w oczach każdego przeobrazić mosiądz swego obowiązku w złoto: spełniaj zawsze więcej, niż obiecujesz.
- Straszna to rzecz umrzeć w morzu z pragnienia.
- Szczęście jest kobietą.
- Szczęście małżeńskie polega na talencie do przyjaźni.
- Szczęście mężczyzny brzmi: ja chcę. Szczęście kobiety: on chce.
- Świat rzeczywisty jest o wiele mniejszy niż świat wyobraźni.
- Trudniej jest komenderować, niż słuchać.
- Trzeba być morzem, aby brudne strumienie w siebie przyjmować i samemu się nie zakalać.
- Trzeba usunąć ze świata wiele fałszywej wspaniałości.
- Tylko prawdziwy mężczyzna jest w stanie wyzwolić kobietę zaklętą w kobiecie.
- W co motłoch bez dowodów uwierzył, jakże byście to chcieli dowodami obalić?!
- W każdej religii człowiek religijny jest wyjątkiem.
- W niebie brakuje wszystkich interesujących ludzi.
- W synu staje się przekonaniem, co w ojcu jeszcze kłamstwem było.
- W zemście i w miłości kobieta jest większym barbarzyńcą niż mężczyzna.
- We wszystkich epokach chciano „ulepszać” ludzi.
- Wiele trzeba mocy, by umieć żyć wiedząc, jak bardzo życie i niesprawiedliwość są z sobą złączone.
- Wielu trzyma się uparcie obranej drogi, lecz tylko nieliczni dążą konsekwentnie do swego celu.
- Władza czyni głupim.
- Wojna wychowuje do wolności.
- Wszędzie, gdzie istnieje obłęd, istnieje też ziarno mądrości i geniuszu.
- Wszystkie środki, dzięki którym ludzkość miała dotąd stać się moralna, były z gruntu niemoralne.
- Wszystko idzie, wszystko powraca, wiecznie toczy się koło bytu.
- Wszystko w kobiecie jest zagadką i wszystko ma tylko jedno rozwiązanie – zwie się ono ciąża.
- Wszystko zło rodzi się ze słabości ludzkiej.
- Wybrańcy Bogów umierają młodo, lecz później żyją wiecznie w ich towarzystwie.
- Zadowolenie chroni przed przeziębieniem. Czy przeziębiła się kiedyś kobieta, która wie, że jest ładnie ubrana?
- Zasadniczo emancypantki są anarchistkami świata kobiecego, nieudacznicami, których wieczny instynkt to zemsta.
- Zło wywierało zawsze wielkie wrażenie!
- Źle się wywdzięcza mistrzowi, kto zawsze tylko jego uczniem zostaje.
- Źle ten przypatrywał się życiu, komu nie zdążyło się widzieć ręki, która w dobrotliwy sposób zabija.
- Żaden zwycięzca nie wierzy w przypadek.
- Że wszyscy w to wierzą, to jest już przeciwko temu zarzutem.
- Życie bez muzyki byłoby pomyłką.
- Życie przecież nie przez moralność zostało wymyślone.
