Robert Louis Stevenson

Cel w życiu to jedyny skarb wart odnalezienia.

Autor powieści „Wyspa skarbów”

Robert Louis Stevenson


Robert Louis Balfour Stevenson, szkocki eseista, poeta, autor beletrystyki i książek podróżniczych, urodził się 13 listopada 1850 w Edynburgu w Szkocji.
Był jedynym synem Margaret Isabelli Balfour i Thomasa Stevensona, zamożnego inżyniera budownictwa.
Jego dzieciństwo zdominowała Alison „Cummie” Cunningham, guwernantka, która czytała mu Biblię i zabawiała opowiadaniem ludowych bajek.
Zły stan zdrowia od dzieciństwa utrudniał regularną naukę. Uczęszczał do Akademii Edynburskiej i innych szkół, wstępując w końcu na Uniwersytet Edynburski, gdzie miał przygotować się do zawodu inżyniera latarni morskich.
Stevenson nie miał ochoty być inżynierem i ostatecznie zawarł z ojcem kompromis, przeniósł się na wydział prawa.
W 1873 podczas wizyty u kuzynki w Suffolk w Anglii poznał krytyka literatury Sidneya Colvina, który stał się jego przyjacielem na całe życie oraz Frances Jane Sitwell, dużo starszą od niego mężatkę, w której się zakochał.
W lipcu 1875 został powołany do palestry szkockiej, ale nigdy nie praktykował.
Stevenson często bywał za granicą, najczęściej we Francji. Początkowa powodem wyjazdów były częste i przewlekłe choroby płuc.W 1876 Stevenson poznał Fanny Vandegrift Osbourne, 10 lat od siebie starszą Amerykankę, matkę trójki dzieci w separacji z mężem.
Przerażenie rodziców Stevensona z powodu uczuciowego zaangażowania ich syna w zamężną kobietę nieco ucichło, gdy wróciła do Kalifornii, ale odrodziło się, gdy Stevenson zdecydował się dołączyć do niej w sierpniu 1879 roku.
Do Kalifornii dotarł chory i bez grosza. Jego trud zakończył się na początku 1880 roku małżeństwem z Fanny, która wówczas rozwiodła się ze swoim pierwszym mężem.
Po miesiącu miodowym spędzonym w opuszczonej kopalni srebra para popłynęła do Szkocji, aby pojednać się z ojcem i tym samym otrzymać bardzo potrzebne wsparcie finansowe.
Wkrótce po powrocie, w towarzystwie żony i pasierba Lloyda Osbourne'a, rozpoczął wędrówkę w poszukiwaniu nowego, odpowiadającego obojgu miejsca zamieszkania. Wędrówkę, która zaprowadziła ich do Davos w Szwajcarii, potem na Francuską Riwierę, na północ Szkocji wreszcie do południowej Anglii.
Za pisanie powieści Stevenson zabrał się stosunkowo późno, zdobywając za to natychmiastowe uznanie dzięki powieści „Wyspa skarbów”, moralizatorskiej historii przygodowej z 1881, która była początkowo opowieścią dla pasierba i późniejszego współpracownika, Lloyda Osbourne.
W 1886 powstał najsłynniejszy utwór Stevensona, nowela „Doktor Jekyll i pan Hyde”. W tym samym roku ukazała się powieść przygodowa dla młodzieży „Porwany za młodu”. Powieść została oparta na prawdziwych wydarzeniach i historii autentycznych postaci.
W sierpniu 1887 roku Stevenson, wciąż w poszukiwaniu zdrowia, wyruszył do Ameryki z żoną, matką i pasierbem.
Po przybyciu do Nowego Jorku stał się sławny, a redaktorzy i wydawcy oferowali mu lukratywne kontrakty.
Przez jakiś czas przebywał w Górach Adirondack. W czerwcu 1888 Stevenson wraz z rodziną wypłynął z San Francisco na szkunerze Casco, który wyczarterował na wycieczkę dla zdrowia i przyjemności. W rzeczywistości miał spędzić resztę życia na morzach południowych. Popłynęli najpierw na Markizy, potem na atol Fakarava, potem na Tahiti, potem do Honolulu, gdzie spędzili prawie sześć miesięcy, wyjeżdżając w czerwcu 1889 na Wyspy Gilberta, a później na Samoa, gdzie spędził sześć tygodni.
Podczas miesięcy wędrówki po wyspach Morza Południowego Stevenson starał się zrozumieć lokalną atmosferę i mieszkańców. W rezultacie jego dziennikarskie relacje „Na morzach południowych” są pierwszorzędne, niezwykle ostre i spostrzegawcze pogłębione opisem krajobrazu.
W październiku 1890, po powrocie z rejsu do Sydney, wyjechał wraz z rodziną na Samoa. Zamieszkał w swoim domu, zwanym "Villa Vailima" w miejscowości Vailima.
Klimat mu odpowiadał, prowadził pracowite i aktywne życie.
3 grudnia 1894 podczas pracy nagle dostał wylewu krwi do mózgu i zmarł.
Zgodnie z życzeniem spoczywa w grobowcu na szczycie góry Vaea, skąd rozciąga się widok na Pacyfik.
Został pochowany, również zgodnie z własnym życzeniem w butach, których używał do chodzenia po ziemiach Samoa.
Chociaż Robert Louis Stevenson wśród krytyków literatury uważany był za pisarza drugiej kategorii, bez wątpienia należał do najbardziej lubianych pisarzy swojego pokolenia, a jego notatki z podróży, opowiadania i powieści są nadal, ponad sto lat po jego śmierci chętnie czytane.
W ciągu całego życia Stevenson opublikował ponad sto artykułów, począwszy od błahych felietonów do odważnych analiz politycznych. Niestrudzenie pisał też listy, a jego listy dostarczają żywy obraz człowieka i jego życia. Ujawnione listy ukazują wrażliwego i inteligentnego pisarza, który nie miał złudzeń co do życia, do którego nie twierdził, że ma klucz.

Na naszych stronach wykorzystujemy ciasteczka (cookies).   Dowiedz się więcej   OK