- Najbardziej niemoralną działalnością człowieka jest polityka, składa się bowiem z występków największych, najbezczelniejszych, bezkarnych i sławionych.
- Najrozumniejszym kochankiem był Don Kichot, który z prostej dziewki wyidealizował sobie najwznioślejszą istotę i nie znał jej.
- Najsprawiedliwsza opinia o większości kobiet jest obrazą dla ich wyjątków.
- Najśmielej płynie przez morze ten, kto mniema, że spód okrętu jest dnem głębiny, a wiatry sznurami huśtawki.
- Największa miłość też wymaga potwierdzenia.
- Nałogi są zwykle adwokatami głupstw, które rozum jako prokurator oskarża.
- Natura jest zwykle okrutna, ale bywa miłosierna: starcom niemogącym używać życia, obrzydza je.
- Nauczyliśmy się wspaniale ginąć, ale nigdy nie umieliśmy rozumnie żyć.
- Nawet geniusz potrzebuje towarzystwa.
- Nic świat na tym nie zyska czy zwyciężą rogi, czy pazury.
- Nie bądź ani sługą, ani panem, ani pokutnikiem, ani bogiem.
- Nie bądź niczyją własnością i nie uważaj nikogo za swoją.
- Nie ma tak nikczemnego władcy, który nie znalazłby genealogów wyprowadzających jego pochodzenie w prostej lub bocznej linii od bóstwa.
- Nie ma uczucia wspanialszego nad uczucie mocy.
- Nie rzucaj obwinień w niebo, bo one zawsze spadają na ziemię.
- Niech geniusz płodzi wielkie idee, ludzkość będzie ich piastunką.
- Niecnotą w zmianie przekonań nie jest ich różnica, ale nieszczerość.
- Niektórym autorom zdaje się, że gdy w swych utworach otworzyli czytelnikowi sypialnię, klozet i łazienkę bohaterów – otworzyli w literaturze nową epokę.
- Nienawiść zniszczyła wiele, ale nie stworzyła niczego.
- Nierozerwalność małżeństwa jest pomysłem dobrym, szkoda tylko, że nie daje się zastosować do ludzi.
- Nieszczęśliwszym jest ten, kto w sercu nie ma żadnej miłości, niż ten, kto ma w nim wszystkie cierpienia.
- Nikt nie kocha istoty rzeczywistej, tylko przez siebie stworzoną.
- Normalna kobieta nie wierzy w zbawienie swej duszy, gdyby była włożona do trumny ubrana niemodnie.
- Obok planu życia stać powinna gotowość wyzyskania każdej chwili.
- Oczy ukochanej kobiety były zawsze dla mężczyzny okularami, przez które patrzył na świat.
- Omiń raczej świątynię niż nędzarza.
- Orły w pokrzywach gniazd nie ścielą.
- Pewniej do celu spętany dojdzie, niż szalony do frunie.
- Pewnych prawd człowiek uczy się tylko przez cierpienie.
- Po odpowiedzi na pytanie: kto to jest kobieta – można określić wiek każdego mężczyzny.
- Polacy są z żelaza. Trzeba ich uderzyć młotem, aby się rozgrzali.
- Potwarz nieodstępnie płynie za wielkim człowiekiem jak rekin za okrętem, ciągle spodziewając się żeru.
- Potwarz stara się głównie o to, ażeby aniołom odłamać skrzydła i przyprawić ogony.
- Prawda jest kluczem, a plotka wytrychem, którym otwieramy zamknięte dusze ludzkie.
- Prawda jest śpiącą królewną, której strzeże smok pożerający tych, co się do niej zbliżają.
- Prawdziwa miłość bywa w trwodze nie tylko czułą, ale i okrutną.
- Prawo chce, ażeby małżeństwo było ścisłym związkiem chemicznym, a rzeczywiście czyni je zwykle luźną mieszaniną.
- Próżność człowieka jest tak niewyczerpana w pomysłach, że gdy nie umie on niczym lepszym zadziwić, nie obcina sobie u jednego palca paznokcia.
- Przekonałem się, jaką masę ocukrzonych i pachnących bredni rozumna kobieta zjeść może i jak tanio je nabywać pragnie.
- Przesąd jest prawem dla głupców.
- Religia obiecuje wiernym, że po śmierci będą mieli wyśmienite mieszkanie w niebie, ale nie chce im dać jego dokładnego adresu w przestrzeni.
- Rozum jest jak szparag. Gdy przerośnie – nic niewart.
- Rozumem kobiety jest miłość.
- Rymowane rozpacze i cierpienia poetów obdarzonych łaskami losu sprawiają takie wrażenie, jak gdyby stara panna skarżyła się na bóle porodowe.
- Rząd nie potrzebuje być silnym, dość, gdy jest rozumnym i uczciwym. Natomiast silnym powinien być naród.
- Rzecz to niezawodna, że łatwiej stworzyć teorię postępowania, niż według niej postępować.
- Są ludzie jak figury wycięte z drzewa lub odlane z gipsu, których uszkodzenia można naprawić bez śladu.
- Są ludzie okrutne maszyny i są ludzie nieostrożne dzieci.
- Są ludzie, w których żyje nie jakiś osobliwy gatunek zwierzęcia, ale cały zwierzyniec.
- Sąd ludzi można oszukać i od niego uciec, ale sądu czasu ani oszukać, ani przed nim uciec nie można.
- Serce ludzkie nie pyta nikogo o radę, a każdy mu ją daje.
- Śmiech jest wyłączną własnością człowieka i dlatego głupcy ciągle się śmieją, aby pokazać, że są ludźmi.
- Śmieszności lękają się nawet bogowie.
- Tajemnica pozostaje ciągle potrzebą i przywilejem człowieka.
- Talent zdoła ziarnko piasku uczynić górą, a nieudolność – górę ziarnkiem piasku.
- Temperamenty łagodne i ociężałe rozpalają się wolno jak mokre kłody.
- Teoretycznie królem zwierząt jest lew, ale praktycznie robak.
- Tępcie nie ludzi, ale ich złe czyny.
- Tradycja jako bezwzględna zasada życia jest polipem toczącym ludzkie mózgi.
- Tron w sercu kobiety jest elekcyjny i zawsze wakujący.
- Trudno o bardziej błogie przekonanie nad to, że się jest w całej przestrzeni tworem swego rodzaju jedynym.
- Trzeba czas zaprząc do swoich celów, a nie czekać, aż on nas za sobą powlecze.
- Tylko głupcy mogą rościć sobie prawo do monopolu względem dróg i kobiet.
- Tylko ludzie głębiej w życie wnikający umieją ocenić wagę wypadków współczesnych, większość uczy się ich znaczenia z historii.
- Tyrani narodów, jak poskramiacze słoni, starają się najpierw zniszczyć w nich poczucie siły.
- W miłości jest również artyzm i partactwo.
- W najdoskonalszym naczyniu – zgnilizna pozostaje zgnilizną.
- W oczach kobiecych wronie gniazdo zmienia się na monarszą koronę. Gdy zostanie zalecone do ubrania głowy przez modę.
- W porównaniu z marnotrawstwem ofiar kobiety dla mężczyzny jest on względem niej bezwstydnym skąpcem.
- W rozpaczy wszystko jest bronią.
- W sądzeniu ludzi trzeba zaglądać nie tylko do kodeksu, ale i do psychologii.
- Walka o byt dała ludzkości wielką siłę i wielką demoralizację.
- Wielki rozum i talent jest także burzycielem spokoju.
- Więcej ludzi klęka przed batem niż przed genialnym dziełem.
- Większą wartość przedstawia rozsądny altruizm niż wariackie poświęcenie.
- Większość żyje w pożądaniach jednego dnia albo nawet jednej chwili.
- Więzienie, chociaż urządzone według wszelkich wymagań higieny, wygody i estetyki, nie przestaje być więzieniem.
- Wszyscy jesteśmy sługami czegoś lub kogoś, wszyscy przechodzimy z rąk jednego musu do drugiego.
- Wszyscy ludzie przechodzą przez życie jak aktorzy na scenie, mniej lub więcej ucharakteryzowani przez reżyserię społeczną.
- Wszyscy ludzie są o tyle piękni, o ile mniej poznani.
- Wszystkie nieszczęścia mają swój osobny kodeks rozpaczy.
- Wzorowy policjant, spisując protokół, z aresztowania swego ojca, przede wszystkim go zapyta, jak się nazywa.
- Z wielkiej krzywdy rodzi się wielka siła.
- Zamiast łzy wylewać nad tłustym człowiekiem, dzisiejszy filozof płacze nad chudym psem.
- Ze słów sznur do nieba ukręcisz, a na dach po nim nie wleziesz.
- Ze wszystkich gier hazardowych, ze wszystkich loterii, najmniej ma wygranych małżeństwo.
- Złodziej porozumiałby się łatwo z policjantem, gdyby mu nie przeszkadzał okradziony.
- Złudzenie daje odwagę.
- Życie ma także swoje strumienie i morza, swoje wzgórza i podniebne szczyty.
Nie tylko dla orłów
Prawda czy fałsz?
Prawda czy fałsz?
Test Hartmana
Twoja osobowość ukryta w kolorach
Twoja osobowość ukryta w kolorach
Destruktor gra logiczna
Do wyboru dwa poziomy trudności
Do wyboru dwa poziomy trudności
<<< Pierwsza strona
Oceń aforyzmy Aleksandra Świętochowskiego.
![]()
