Lew Tołstoj
- Największe przeobrażenia w świecie zachodzą nie dzięki nagłym zrywom, lecz dzięki małym, niezauważalnym zmianom.
- Naprawdę złodziejem jest nie ten, kto ukradł potrzebną mu rzecz, lecz ten, który posiada rzeczy zbędne dla niego, a konieczne innym; tak czynią bogaci.
- Naucz się zachowywać obojętnie wobec fałszywych sądów o tobie.
- Nauka jest tylko wtedy sprawą ważną, kiedy służy prawdziwemu dobru ludzi.
- Nauka to pokarm dla rozumu.
- Nauki matematyczne pożyteczne są dlatego, że uczą myślenia niezależnego od pragnień.
- Nawet jeśli ten, co mówi, jest głupcem – słuchaczu, bądź mądry.
- Nic tak nie odciąga ludzi od prawdy, jak bezmyślne naśladowanie tego, co robią wszyscy.
- Nic tak nie rozbudza lenistwa, jak jałowe rozmowy.
- Nie dane jest człowiekowi sądzić, co sprawiedliwe, a co niesprawiedliwe. Ludzie wiecznie się mylą i będą się mylić...
- Nie ma bardziej nieużytecznego zajęcia nad gromadzenie, utrzymywanie i powiększanie bogactw.
- Nie ma nic gorszego nad udawanie dobroci. Udawanie dobroci odstręcza bardziej niż otwarte zło.
- Nie można kochać tych, których się boimy.
- Nie należy potępiać człowieka, ponieważ nigdy nie wiadomo, co się dzieje w jego duszy.
- Nie można zmusić rozumu, aby pojmował i wyjaśniał to, czemu sprzeciwia się serce.
- Nie przejmuj się niedostatkiem, przejmuj się zbytkiem.
- Nie traktuj wiedzy jak korony, która zdobi, ani też jak krowy, która żywi.
- Niedobra jest zarozumiałość bogatych. Nie lepsza jednak zawiść biednych.
- Nikt tak jak dzieci nie urzeczywistnia w życiu idei prawdziwej równości.
- Nienawidź zła w człowieku, człowieka kochaj.
- Niezawodną oznaką prawdy jest prostota i jasność. Kłamstwo zawsze bywa skomplikowane, wymyślne i wielosłowne.
- O żywych mów dobrze albo wcale.
- Obecnie nauka stała się rozdawczynią dyplomów za wykorzystywanie cudzych prac.
- Odpowiadaj dobrem na zło, a zniszczysz w podłym człowieku zadowolenie ze zła.
- Okrucieństwo wszystkich rewolucji jest tylko skutkiem okrucieństwa władców.
- Panowanie nie może być niewinne.
- Podporządkować się innym może tylko człowiek, który czuje się wolny.
- Posługiwanie się gwałtami przeciwko gwałtom jest tym samym, co gaszenie ognia ogniem.
- Potępiasz innych, nie znając ich. A ileż złego wiesz o sobie i puszczasz to w niepamięć.
- Pożyteczna praca jest zawsze cicha i niezauważalna.
- Praca to konieczność; jej brak jest cierpieniem, nigdy dobrodziejstwem.
- Prawdziwa dobroć jest nie tylko cnotą i radością, ale i orężem, znacznie potężniejszym niż przemoc.
- Prawdziwa kobieta? Posiada ona szczególny dar budzenia i rozwijania w mężczyźnie wszystkiego, co dobre i szlachetne.
- Prawdziwa miłość jest nieskończona i nie ma krzywd, których nie przebaczy.
- Prawdziwa religia nie jest religią rozumu, ale nie może być sprzeczna z rozumem.
- Prawdziwa siła człowieka tkwi nie w uniesieniach, lecz w niewzruszonym spokoju.
- Prawdziwie kochasz wtedy, kiedy nie wiesz dlaczego.
- Przez miłość trzeba przejść jak przez szkarlatynę, więc może wynaleźć szczepionkę przeciw miłości?
- Ratować można to, co ginie, nie to, co jest wieczne.
- Rzadko żałujesz, żeś milczał, częściej – że mówiłeś, a żałowałbyś jeszcze bardziej, gdybyś znał skutki swoich słów.
- Rządów nie należy zwalczać poprzez rewolucje i powstania – straszniejszy jest dla nich opór bierny.
- Rządy usiłują przedstawić istniejący porządek jako coś świętego, nienaruszalnego i grożą ciężkimi karami tym, którzy, myśląc inaczej, odważyliby się przeciwko niemu wystąpić.
- Swoich myśli i uczuć nie wolno spieniężać.
- Szczerze rozmawiać można tylko z Bogiem.
- Sztuka, to znaczy artyści, zamiast służyć ludziom – eksploatują ich.
- Śmierć jest pewniejsza od dnia wczorajszego, od tego, że zima nastaje po lecie, noc po dniu.
- Śmierć jest straszna dlatego, że myślisz o niej w pełni życia.
- Ten, który nic nie robi zawsze ma wielu pomocników.
- Ten, kto zna siebie najlepiej, najmniej siebie ceni.
- To, że jest nam dobrze, kiedy kochamy i kiedy jesteśmy kochani, dowodzi, że dobro naszego życia tkwi tylko w miłości.
- To, że nie kochasz, nie znaczy, że nie ma w tobie miłości, lecz że jest w tobie coś, co jej przeszkadza.
- Trzeba dać się ukrzyżować, aby być usłyszanym przez ludzi.
- Tylko błędy i kłamstwa wymagają dodatkowych argumentów. Prawda może być samotna.
- Tylko miłość wyzwala zamkniętego w ciele ducha.
- Uczony zna wiele książek, człowiek wykształcony – takie, które są aktualnie w modzie, mądry – wie, dlaczego żyje i co ma czynić.
- W dzieciństwie pragnie się wszystkiego, w młodości i wieku męskim – czegoś jednego, w starości – niczego.
- W najlepszych nawet przyjacielskich, niewymuszonych stosunkach pochlebstwo czy pochwała są niezbędne jak smar, niezbędny jest dla kół, aby się toczyły.
- Wątpliwości nie rujnują wiary, lecz wzmacniają ją.
- Wiara w autorytety powoduje, że błędy autorytetów przyjmowane są za wzorce.
- Wiara zawsze istnieje. Jest tam, gdzie kończy się działalność rozumu.
- Wieczna omyłka której ulegają ludzie, utożsamiając szczęście ze spełnieniem pragnień.
- Wiedza daje pokorę wielkiemu, dziwi przeciętnego, nadyma małego.
- Wielkie myśli nie potrzebują pochwał.
- Większość życiowych problemów rozwiązuje się jak algebraiczne równania: sprowadzaniem do najprostszej postaci.
- Własność jest narzędziem panowania bogatych nad biednymi.
- Wobec ważnych problemów życia stajemy zawsze samotni i nasza prawdziwa historia nigdy niemal nie może być zrozumiała dla innych.
- Wojna nie jest niczym innym jak sporem między rządami o władzę nad poddanymi.
- Współczucie nasze jest prawdziwe tylko wtedy, kiedy postawimy się na miejscu cierpiącego, odczuwamy ból.
- Wszelki grzech wypływa z niewiedzy.
- Wszyscy chcą zmieniać świat, ale nikt nie chce zmieniać siebie.
- Wszystkie rodziny cieszą się tak samo, każda cierpi na swój sposób.
- Wychowanie psuje ludzi, a nie naprawia.
- Wypracowano u nas sztukę bycia zupełnym ignorantem o wyglądzie uczonego.
- Wystarczy, abyś nie czynił tego, czego nie należy, a zrobisz wszystko, co trzeba.
- Z pierwszymi dziećmi zawsze człowiek przesadza, chce zrobić z nich coś nadzwyczajnego.
- Za nierówność między ludźmi odpowiedzialni są zarówno ci, którzy się wywyższają nad innych, jak i ci, którzy się poniżają.
- Zabójstwo jest zawsze zabójstwem, bez względu na motywy i okoliczności.
- Zewnętrzna potęga jest tylko po to potrzebna, aby ukryć fałsz.
- Zgoda na zabijanie jest nieuniknioną koniecznością w każdym ustroju państwowym.
- Złej myśli nie można odpędzić, gdy przyjdzie do głowy, ale można zrozumieć, że jest zła.
- Zło jest nierozumieniem dobra.
- Zmusić siłą ludzi, aby czynili to, co jednemu wydaje się dobre, znaczy wywoływać w nich do tego obrzydzenie.
- Zrozum własną wieś, a zrozumiesz cały świat.
- Żaden nurt artystyczny nie uwalnia od udziału w życiu społecznym.
- Żadna przemoc nie poskramia, lecz rozdrażnia człowieka.
- Żeby coś robić, trzeba mieć nadzieję, że się to zrobi.
- Życie człowieka od narodzenia do śmierci przypomina jeden dzień: od przebudzenia do zaśnięcia.
- Życie jest nieustannym tworzeniem.
- Żyj tak, abyś swoich spraw nie musiał taić ani odkrywać przed ludźmi.
Oceń aforyzmy Lwa Tołstoja. Zobacz jak głosowali inni.
Głosować możesz tylko raz. Skala ocen od 1 do 5.
Test na spostrzegawczość
Odszukaj ukryte w tekście nazwy zwierząt.
Odszukaj ukryte w tekście nazwy zwierząt.