Marie von Ebner-Eschenbach
- Niejeden skarży się na kłopoty, od których jednak nie chciałby zostać uwolniony.
- Niejedna prawda poczęła się w obłędzie.
- Niejedno małżeństwo jest stanem, w którym dwoje ludzi nie może przez dłuższy czas ze sobą ani bez siebie wytrzymać.
- Niekiedy trzeba oprzeć się pokusie bycia pomocnym.
- Niektóre cnoty można zdobyć, gdy się przez dłuższy czas udaje, że się je ma.
- Niektórzy sądzą, że mają dobre serce – a to tylko słabe nerwy.
- Nieudolne zrzędzenie, któremu towarzyszy bezczynność, stanowi karykaturę rezygnacji.
- Niewiele byłoby zła na świecie, gdyby nie można go było popełnić w imię dobra.
- Niewinność mężczyzny zwie się honorem, honor kobiety zwie się niewinnością.
- Nigdy nie próbuj oczyszczać się od nieuzasadnionych podejrzeń, jest to albo zbędne, albo daremne.
- Nikt jeszcze nie dokonał rzeczy zwyczajnej, jeśli nie pragnął dokonać nadzwyczajnej.
- Nuda jest siostrą rozpaczy.
- O ile istnieje niebo na ziemi, to jest ono na pewno w szczęśliwym małżeństwie.
- O ile wspaniałomyślność ma być doskonała, musi zawierać pewną dozę lekkomyślności.
- Obudzić śpiące sumienie – cóż za okrucieństwo.
- Okazywana nam miłość, której nie odczuwamy jako łaskę i szczęście, jest dla nas ciężarem.
- Opinia publiczna jest dziwką między opiniami.
- Otwarte drzwi wywala się zwykle z trzaskiem.
- Pamiętaj, co masz do zrobienia, i zapomnij, czego już dokonałeś.
- Panowanie nad chwilą jest panowaniem nad życiem.
- Panujemy nad swoimi dobrymi skłonnościami, a złe wodzą nas za nos.
- Patrzeć bez zawiści, jak inni osiągają sukcesy, do których samemu się dąży, to wielkość.
- Pobudzająca książka – posiłek, który wzmaga głód.
- Pogodna rezygnacja – nie ma nic piękniejszego.
- Pokora to niepodatność na zranienie.
- Powiedzieć, co się myśli, jest czasem największym szaleństwem, a czasem najwyższą sztuką.
- Powinniśmy żyć nie tylko tak, jak gdybyśmy mieli jutro umrzeć, ale również tak, jak gdybyśmy mieli żyć jeszcze sto lat.
- Pragnienie jest matką nadziei.
- Prawdziwy przyjaciel wznosi więcej w nasze szczęście niż tysiąc wrogów w nasze nieszczęście.
- Prawo silniejszego jest najsilniejszym bezprawiem.
- Próżność jest źródłem wszystkich złych, lecz również niemal wszystkich dobrych uczynków.
- Przebywanie z egoistą jest dlatego tak zgubne, ponieważ samoobrona zmusza nas do popadania w jego błędy.
- Przed oszczercą czasami nawet Pan Bóg nie może się ustrzec.
- Przy spotkaniu po dłuższej rozłące znajomi pytają, co z nami, przyjaciele, co w nas się działo.
- Przypadek to zawoalowana konieczność.
- Przyzwyczajenie jest trwalsze niż miłość i przezwycięża czasem nawet pogardę.
- Pycha jest wadą plebejską.
- Rozsądnie byłoby uznać wroga naszych kaprysów za przyjaciela.
- Samotność nie jest szczęściem, ale samotność we dwoje bywa nieszczęściem.
- Sąd da się obalić, przesąd nigdy.
- Skoro tylko moda się upowszechni, staje się przestarzała.
- Słabeusz gotów jest wyprzeć się nawet swoich zalet, jeżeli mogą wzbudzić sprzeciw.
- Spokój jest miłą formą pewności siebie.
- Stać się starym, znaczy stać się przenikliwym.
- Stałe mimowolne uczenie się świadczy o geniuszu.
- Staraj się zawsze być pożytecznym, lecz nigdy – niezastąpionym.
- Szczęśliwi niewolnicy są najzacieklejszymi wrogami wolności.
- Szczęśliwy, kto może rzec: dzień siewu był dniem żniw.
- Szkoda, że porządny talent i porządny człowiek tak rzadko tworzą jedność.
- Talent to umieć wypowiedzieć wszystko, co się chce, i tak, jak się chce.
- To, co uważasz za konieczne, jest tym, czego chcesz.
- Trudno poprzestawać na małym, a jeszcze trudniej na wielkim.
- Tylko myślący przeżywa swe życie, u bezmyślnego przechodzi ono obok.
- Tylko silny potrafi przebaczyć, słaby będzie żywił urazę.
- U mężczyzny, gdy zaczyna się próżność, kończy się rozum.
- Uczucie samotności jest bolesne, gdy ogarnia nas w tłumie, lecz w łonie własnej rodziny jest nie do zniesienia.
- Uczucie wdzięczności jest ciężarem, który znieść mogą tylko silne charaktery.
- Udoskonalenie samego siebie osiągasz przez niezadowolenie z siebie.
- Uniżoność polega na niemożności zranienia kogoś.
- Uświadomiona skromność przestaje być skromnością.
- W każdej epoce tkwi w atmosferze kilka wielkich prawd; tworzą one umysłową atmosferę stulecia.
- W młodości myślimy, że minimum, którego spodziewać się możemy po ludziach to sprawiedliwość. W dojrzałym wieku przekonujemy się, iż jest to maksimum.
- W młodości uczymy się, na starość rozumiemy.
- W przypadku konfliktu obowiązków wybierz ten, który trudniej wypełnić.
- W reumatyzm i prawdziwą miłość wierzy się dopiero wtedy, gdy jest się przez nie nawiedzonym.
- Wartość ludzi i rzeczy można ocenić dopiero wtedy, gdy się zestarzeją.
- Wdzięk jest promieniowaniem wewnętrznej harmonii.
- Wiek uszlachetnia albo powoduje skostnienie.
- Wiele bezcennych rzeczy można kupić.
- Wielu mężczyzn i wiele kobiet rozsądnie postępuje w kontaktach z własną płcią, a głupio wobec płci odmiennej.
- Wierzący, który nigdy nie zwątpił, nie nawróci wątpiącego.
- Większość ludzi potrzebuje więcej miłości, niż na nią zasługuje.
- Wolno ci inaczej myśleć niż twoja epoka, ale nie wolno cię się inaczej ubierać.
- Wstydź się przed sobą, to początek wszelkiej doskonałości.
- Wszystko będzie nam zwrócone, chociaż nie przez tych, którym pożyczyliśmy.
- Wyimaginowane dolegliwości są nieuleczalne.
- Wyjątki nie zawsze są potwierdzeniem starej reguły: mogą być również zapowiedzią nowej.
- Wymagamy często dlatego cnoty od innych, by nasze błędy mogły wygodniej się panoszyć.
- Z dumą zniesiona porażka też jest zwycięstwem.
- Z zalet wrodzonych nie ma co być dumnym.
- Zanim się zdecydujesz na samotność, zastanów się, czy jesteś dla samego siebie odpowiednim towarzystwem.
- Zasłużone zwycięstwo przychodzi prawie zawsze za późno.
- Zaufanie jest czymś tak pięknym, że nawet największy oszust odczuwa pewien szacunek dla tego, kto go nim obdarza.
- Zawrzeć małżeństwo z rozsądku znaczy w większości wypadków zebrać wszystek swój rozum dla popełnienia najbardziej szalonego czynu, jakiego dokonać może człowiek.
- Zbyt późne zaspokojenie pragnienia już nie orzeźwia.
- Zdarzają się sytuacje, w których być rozsądnym znaczy być tchórzem.
- Zdrowy rozsądek jest największym wrogiem wyobraźni, a zarazem najlepszym jej doradcą.
- Znajomość siebie jest niezawodnym lekiem na miłość własną.
- Żądza rozkoszy pożera wszystko, ale najchętniej szczęście.
- Że wszystko mija, wiadomo już w młodości, lecz jak szybko wszystko mija, doświadcza się dopiero na starość.
- Żona, która nie umie wpływać na męża, jest gąską. Żona, która nie chce na niego wpływać, jest świętą.
