Aforyzmy Lidii Jasińskiej

Tkamy marzenia, cerujemy rzeczywistość.

casting

Lidia Jasińska

Nieodłączna kolejność w życiu: zbijanie bąków, zbijanie kasy, zbijanie ciśnienia.

Nieraz cała nadzieja w tym, że nic nie jest na zawsze.

Nierzadko seks jest opatrunkiem na ukąszenie przez życie.

Niesprawiedliwością jest, że najbrzydszy mężczyzna może mieć każdą kobietą, a najbrzydsza kobieta jedynie swojego męża.

Nieuchronną stałością dawnych płyt jest zacinanie się w tych samych miejscach.

Niewiedza tchnie niewinnością, a niewinność dziś tak trudno wytłumaczyć.

Niezależność jest osiągnięciem kobiet, dzięki któremu mogą kompromitować się same.

Niezgłębiona jest tajemnica dwóch serc, chociaż we wspólnym rytmie nie wiadomo, czy biją tylko dla siebie.

Niezłą swatką jest sztuka, zwłaszcza kulinarna.

Niezmiernie łatwo mężczyźnie zmienić królewnę w ropuchę, wystarczy ją rozczarować.

Nigdy nie jest za późno na to, czego rozsądek dotąd zabraniał.

Nikogo nie obchodzą sińce upadłych aniołów.

Noworoczna naiwność dojrzałej kobiety: pokładać nadzieję w smarkaczu.

O ileż aktualniejsze od powiedzenia: „Zmieniać kobiety jak rękawiczki” jest „Jak rękawiczki je... gubić”.

O własne zdanie najłatwiej podejrzewać milczącego.

Obietnicę złotych gór najpiękniej spełnia jesień.

Obrączkowane gołębie wcześniej czy później wracają do domu.

Oby nigdy nie odejmować sobie od ust chleba i pocałunku.

Odchudzający się każdą wieczerzę uważają za ostatnią.

Odmładzamy ciała, kto odmłodzi dusze?

Oprócz cierpienia wszystko jest chwilą.

Optymista nie martwi się starością, bo wie, że ona kiedyś się skończy.

Optymista, nawet gdy stawia kropkę nad „i” to kolorową.

Oszukańcza jest obojętność, gdyż nienawiść potrafi ukryć, i miłość.

Otwierając nowy kalendarz, miejmy odczucie, że szkoda go na stare numery.

Pamięcią jest miłość, a nie zapomnieniem.

Panny szukają mężów wszędzie, mężatki zwykle w knajpach i o dziwo znajdują najprędzej.

Piekło kobiet tkwi w pokusach, którym nie mogą ulec.

Pierwszy kochanek jest z ciekawości, drugi na rozgrzewkę, a kolejni na zdrowie.

Płomień uczuć niewiele ma wspólnego z ciepłem zrozumienia.

Po otarciu się o wielki świat należy dokonać dezynfekcji.

Po stracie tego, co piękne jest miejsce na jeszcze piękniejsze.

Po to są przyjaciele, aby robili dla nas wyjątki.

Pocałunek jest pomyłką, gdy się stał niewinny.

Podejrzliwość mąci wodę z czystego źródła.

Podziękujmy za majestat gór tym, którzy w euforii ich nie przenieśli lub w złości nie wdeptali w ziemię.

Pogodzenie kariery z małżeństwem najbardziej możliwym jest wtedy, gdy małżeństwo jest karierą.

Poprzestać na małym oznacza nie mieć czym się pochwalić.

Poznać szczęściarza po okazjach.

Prawda, że mężczyźni powinni być twardzi, lecz nie aż tak, by się nie dali dla miłości pokroić.

Przeciętni kolekcjonują obrazy tylko znanych twórców, nieprzeciętni mają więcej wyobraźni.

Przeciętność zmusza wielkich do kulenia się w sobie.

Przegadane noce są stracone dla snu i dla miłości.

Test Rorschacha
Co Ty zobaczysz w tych kleksach?

Przekaz genów lepiej wypełniać dobrym piórem.

Przekora każe kobiecie położyć się, gdy słyszy: „Pójdź, dziecino”.

Przemijanie nie powodowałoby zawrotu głowy, gdyby nie oglądano się za siebie.

Przewidujący mężczyzna nie powinien odkładać seksu na później, wiedząc, jak trudne jest odrabianie zaległości.

Przewidywalny los niebieskich ptaków: zawsze na wylocie.

Przyciśnięci do muru rzadko mogą odwrócić się plecami.

Przygotowani na najlepsze zawsze są w galowym stroju.

Przyjdzie czas, kiedy odkryjesz siebie, a wtedy już nigdy nie będziesz sam.

Pytanie „dlaczego ja?” potrafi zakłopotać nawet ciszę.

Rozczulająca ptasia naiwność: wciąż budować na nowo.

Samotne kobiety nie szukają na siłę mężów, lecz szczęścia.

Samotność jest fanaberią młodości oraz tragedią starości.

Scenariusz przygodnego romansu; posłodzenie, zamieszanie i po herbacie.

Seks jest działką, którą zacofani uprawiają ręcznie.

Sens życia – raz zgubą, raz cennym znaleziskiem.

Silną wolę najłatwiej ćwiczy się na słabszych.

Siwizna sugeruje, że mężczyzna coś przeżył, łysina – że coś stracił.

Smutno być pod kluczem, gdy odlatują kormorany.

Spośród wielu odmian uśmiechu, tylko fałszywy jest absolutnie szczery.

Sprytna kobieta potrafi ubrać się za grosik, a rozebrać za fortunę.

Stabilizacja dach stawia nad głowami, ale zasłania on gwiazdy.

Starając się o rękę, baczmy, by była szczodra.

Starość jest okrutnym kalectwem, któremu ze względu na powszechność nie odważono się przydzielić kategorii inwalidztwa.

Strata realistów na tym polega, że nie dowiedzą się nigdy, ile prawdy jest w bajce, a ile bajki w prawdzie.

Sylwester jest najlepszą okazją, by kobiety tanio obsypać złotem.

Syzyfowym trudem jest podtrzymywanie uczucia, które ciąży jak kamień.

Szczęście kobiety przypomina skarbonkę pełną drobiazgu i męskich trzech groszy.

Szczęście tam chętniej spływa, gdzie dzbany są już pełne.

Szczęśliwi nie rozmawiają o rozsądku.

Szkoda, że trzymamy rękę na pulsie, często za późno.

Świat jest za mało odlotowy, by docenić ludzi nie z tej ziemi.

Świat składa się z wyjątków, o czym najlepiej wiedzą zakochani.

Świata nie znając, kłaniamy się byle komu.

Świętym się nie zazdrości, dlatego łatwo im zaufać.

Tak długo jest ważna przysięga wiecznej miłości, jak długo się wierzy w jej nieśmiertelność.

Tak jak z domu, tak i z serca trudno wyrzucić co zbędne.

Tak wiele jest wiosen straconych, a ludzie mówią o latach.

Tak wiele mówi się o tragedii rozstań, a tak mało o bólu trwania.

Taka jest przygodna miłość: dotykając, szepcze „podaj dalej”.

Taką ma wartość ciało, że gdy straci oparcie w duszy, to się je chowa.

Taki zostałeś w mej pamięci, jaki pozwalałeś się oswajać.

Ten umie cieszyć się życiem, kto czuje, że żyje.

Ten, kto do trzech nie potrafi zliczyć, nie powinien mieć haremu, ale przeważnie go ma.

Tkamy marzenia, cerujemy rzeczywistość.

To, czego realiści nie potrafią pojąć w miłości, nazywają obsesją.

To, że istniejesz w moich myślach, już jest dla mnie świadectwem twej opieki.

Topnienie uczuć nie jest niestety odwilżą.

Trudno o elegantszą wymianę ukłonów jak wzajemność uczuć.

Trudno umocować się tym, którzy nie mieszczą się w ramach.

Trzeba czasu, aby ocenić, czy gorące serce było wielkie.

Trzy ceny mają kobiece stroje, dla męża, dla przyjaciółek i prawdziwą.

Trzy etapy w życiu kobiety: pielęgnacja ciała, dbałość o skórę i troska o kości.

Twardzi ludzie miękko wymawiają „nie”.

Tyle razy traci się cząstkę siebie, ile razy opuszcza nas miłość.

Tyle w życiu blasku, ile olśnień.

Tylko bajkom pozwólmy na morały.

Tylko bezkarnych stać na bolesną szczerość.

Tylko biedni myślą, że wszystko można mieć za pieniądze. Najbogatsi przestali już być tego pewni.

Tylko dobrych uczuć ludzie nie zawsze umieją sobie okazywać. Z okazywaniem złych radzą sobie znakomicie.

Tylko miłość może uratować tych, których zgubiła.

Tylko w fantazji kochającego mężczyzny kobieta jest zarazem grzeszna i niewinna.

Tylko wtedy jest sens żałować za stare grzechy, gdy nie ma możliwości poprawić ich nowymi.

Mowa kwiatów
Kwiaty i ich symbolika

Tylko żonaci potrafią docenić urok samotności.

Ufać mężczyznom? Nawet w tłumaczeniu dzieł nie zawsze są wierni.

Ukryta cena szansy: łudzimy się, że ją dostajemy za darmo.

Uparci płaczą do skutku, słabi do poduszki.

Uroczy, staroświecki zwyczaj: mieć kobietę tylko dla siebie.

Uroda i naiwność nie kończą się jednocześnie – druga z nich zostaje.

Urządzając świat, zapomniano o zasłonach.

Uwaga na internetowy seks: może być zakażony wirusem.

Uwieść to dać się skusić wyobraźni.

W aktach sądowych giną dowody miłości.

W dwóch przypadkach umiemy być bezinteresowni: kochając i nienawidząc.

W gaszonych świecach długo tlą się knoty.

W grze uczuciami mistrzostwo osiągają nieczuli.

W komunikacji damsko-męskiej wciąż aktualne jest pisanie patykiem na wodzie.

W myślach więzimy tych, których nie wolno nam kochać.

W oczekiwaniu na lata tłuste zaniedbywane są lata chude.

W prawdach szczerych do bólu zwykle chodzi o obcy ból.

Walentynki są dniem, w którym nawet najzdrowsi dostają sztuczne serca.

Warto poszerzać swój świat, aby mówić do wielu.

Wciąż naiwnie wierzymy, że znajomi z wyższych sfer są aniołami.

Wiedząc, że seks jest diabelskim popędem, a miłość niebiańskim prezentem, pozostaje zawieszenie na rogach aureoli.

Wielkich kobiet nikt nie podgląda przez lornetkę.

Większość kobiet panicznie boi się czterdziestki, aby wkrótce za nią zatęsknić.

Własny mąż powinien być wierny, obcemu trudno to wybaczyć.

Wpadamy w nowe ramiona, kiedy poprzednie rozluźniły uścisk.

Wróblich wzlotów świat nie liczy.

Wszystko, co piękne, jest dzieckiem tęsknoty.

Wtedy kończy się namiętność, gdy seks działa tylko na nerwy.

Wyjątkowa odmiana wyrazu „seks” – nie przez przypadki, lecz przez okazje.

Wyobraźnia jest jak wiatr – roznieca pożar choćby z zadatku na iskrę.

Wystarczy jedna osoba, by ożyło pustkowie i wystarczy jej brak, aby wielkie miasto wydało się puste.

Wystarczy odważnie wyprzedzić pragnienia innych, a już nazwą cię skandalistą.

Z dobroci, a może z uporu kochamy tych, którzy nie umieją kochać.

Z gniazd miłości nie powinna wystawać słoma.

Z każdej plamy można uczynić słońce, wystarczy dorysować promienie.

Z kobietami jest jak z perfumami; testując wiele – trudno wybrać właściwą.

Z mężem jest jak z ciuchem, choć wyszedł z mody żal oddać uboższej.

Z miłością jest jak ze Świętym Mikołajem: nawet wątpiący czekają na prezent.

Z przymrużeniem oka należy traktować życie w blasku reflektorów.

Zabijając marzenia, osierocamy nadzieję.

Zakochanie się jest najtańszą kuracją wychodzenia z trzeźwości.

Zanim rozum trafi do głowy, długo błądzi po grzesznym ciele.

Zarówno dla słowa „tak”, jak i dla słowa „nie” brak jest granicy bezmyślności.

Zasłuchani w obietnice nie słyszą fałszu.

Zaufanie jest jak gęste sito, nie przepuszcza najgorszej prawdy.

Zawala nam się tylko ten świat. O tamten możemy być spokojni.

Zawsze jesteśmy wierni jakiejś miłości, dlatego omijają nas inne.

Zawsze żal, gdy wielkoduszność godzi się na kompromis z marnością.

Zbieg okoliczności jest promyczkiem, który się wymknął przeznaczeniu.

Zdarza się perłę znaleźć i nie docenić lub zgubić i nie spostrzec.

Ze wskazówek zegara brać przykład, iść zgodnym rytmem i łączyć się ze sobą co godzina.

Zła miłość odbiera siły i rozum. Dobra – tylko rozum.

Zło najłatwiej odróżnić od dobra na własnej skórze.

Zmądrzeć oznacza poznać różnicę między oddać się a dać wszystko.

Znać swoją wartość, to znaczy od czasu do czasu wspaniałomyślnie opuszczać cenę.

Zwycięstwem miłości jest pozostawienie po sobie choćby odrobiny sentymentu.

Żadne uczucie nie dorównuje sentymentowi do sukni, w której kobieta czuła się szczęśliwa.

Żal tych, którzy patrząc przez łzy, muszą udawać ślepych.

Żonaci dłużej żyją pono. Taką im krzywdę wyrządzono.

Życie jak zdrapka – wymaga pazura.

Życie jest banałem nie do powtórzenia.

Życie jest jedynym towarem, którego nie można używać po kimś.

Życie jest okazją, lepiej nie przeoczyć.

Żyć pełnią? Ach, nawet księżycowi nie zawsze się to udaje.

Żyć po bożemu trudno. Żyć po ludzku jeszcze trudniej.

<<< Pierwsza strona

Oceń aforyzmy Lidii Jasińskiej.
Zobacz jak głosowali inni.
Skala ocen od 1 do 5.