- Agesilaus, raz zaproszony do wysłuchania człowieka, który wspaniale naśladował słowika, odmówił, mówiąc, że słyszał samego słowika.
- Ani nie obwiniaj się, ani nie chwal nadmiernie.
- Bardziej królewską rzeczą niż zwyciężanie jest panowanie nad samym sobą.
- Błądzić w mniemaniu, choć nie jest rzeczą mędrców, jest przynajmniej rzeczą ludzką.
- Brak równowagi między bogatymi a biednymi jest najstarszą i najbardziej śmiertelną chorobą wszystkich systemów politycznych.
- Broda nie czyni nikogo filozofem.
- Cato zwykł mawiać, że mędrcy czerpią więcej korzyści z głupców niż głupcy z mędrców.
- Charakter to długotrwałe przyzwyczajenia.
- Ci Macedończycy to niegrzeczny naród, nazywają rzeczy po imieniu.
- Ci, którzy są chciwi pochwał, dowodzą, że są ubodzy w zasługi.
- Ciało jest narzędziem duszy.
- Czas jest najmądrzejszym z doradców.
- Demokryt powiedział, że słowa są tylko cieniami czynów.
- Dobry człowiek zaopiekuje się swoimi końmi i psami nie tylko w młodości, ale także w starości i po służbie.
- Dobrze sobie poradzi, kto we właściwy sposób skonfrontuje się z okolicznościami.
- Działać powinniśmy zawsze z pełną świadomością celu.
- Dzieci należy prowadzić do szlachetnych praktyk za pomocą zachęty i rozumowania, a już na pewno nie za pomocą bicia i złego traktowania.
- Filozofia uważa gadatliwość za chorobę bardzo trudną do wyleczenia.
- Gdy w kasecie zabraknie ci już monet, przyjaciele i pochlebcy unikają twoich drzwi.
- Gniew jest krótkim szaleństwem.
- Istnieje jedno, wieczne i niezmienne bóstwo – Rozum.
- Jemy po to, by żyć, a nie żyjemy po to, by jeść
- Jesteśmy bardziej wyczuleni na to, co dzieje się wbrew zwyczajowi niż wbrew naturze.
- Jeśli przeciwnik popadł w gniew, mądry pozwala sporowi wygasnąć.
- Kiedy Anaksagorasowi powiedziano o śmierci syna, powiedział tylko: „Wiedziałem, że jest śmiertelnikiem”.
- Kiedy zgasi się świece, wszystkie kobiety pięknieją.
- Kiedy złośliwość łączy się z zazdrością, powstaje trująca i cuchnąca materia.
- Korony królów nie chronią tych, którzy je noszą, przed bólami głowy.
- Kropla drąży kamień nie siłą, ale ciągłym spadaniem.
- Ksenofont mówi, że nie ma przyjemniejszego dźwięku niż własne pochwały.
- Kto nie odwzajemnia otrzymanych dobrodziejstw, nie tylko zasługuje na miano niewdzięcznika, ale swoją niewdzięcznością obciąga dobroczyńców od czynienia dobra innym.
- Kto uciechom Wenery zbyt trwożnie się broni, grzeszy równie jak drugi, co ją nadto goni.
- Los gadułów jest ciężki, bo pożądają słuchaczy, a nie mogą ich zdobyć.
- Los prowadzi tego, kto za nim podąża, i ciągnie tego, kto się opiera.
- Lysander powiedział, że prawo mówi zbyt cicho, by można je było usłyszeć w hałasie wojennym.
- Łatwiej jest milczeć niż mało mówić.
- Macie zwyczaj nazywania dzikimi bestiami leopardy i lwy, lecz sami jesteście splamieni krwią i w niczym nie ustępujecie ich okrucieństwu.
- Malarstwo to cicha poezja, a poezja to malarstwo, które mówi.
- Medycyna i gimnastyka leczą ciało. Lekarstwem dla chorej duszy jest tylko filozofia.
- Męstwo, choćby niefortunne, budzi wielki szacunek nawet u wrogów.
- Mężowie w tym są niesprawiedliwi, że wymagają od swych żon wierności, a sami nie zawsze jej dochowują.
- Miarą człowieka jest to, jak znosi nieszczęścia.
- Milczenie w odpowiednim momencie jest ważniejsze i lepsze od wszelkich słów.
- Miłość uczy nas wszystkich cnót.
- Myśliwi do polowania na zające używają psów, wielu ludzi, żeby złapać ignoranta, posługuje się pochlebstwem.
- Na starożytnej wyroczni wyryte są dwa zdania... „Poznaj siebie” i „Nic za dużo”, i to są najważniejsze przykazania.
- Najbogatsza gleba, jeśli nie jest uprawiana, wytwarza najgorsze chwasty.
- Najdziksze zwierzę nie jest tak krwiożercze jak człowiek, kiedy działa pod wpływem niepohamowanych namiętności i rozporządza odpowiednią siłą.
- Najlepszą wagą do mierzenia przyjaźni jest nieszczęście.
- Nasze życie jest tylko chwilą wieczności.
- Naszym obowiązkiem jest używać życia, a nie go nadużywać.
- Natura i mądrość nigdy nie są w konflikcie.
- Naucz się cieszyć ze wszystkiego... bo zawsze mogło być gorzej, ale nie jest!
- Nic nie może zapewnić tak wielkiego spokoju życia, jak umysł wolny od winy i nieskalany złymi działaniami czy zamiarami.
- Nie jest mi potrzebny przyjaciel, który się zmienia, kiedy ja się zmieniam. Mój cień robi to o wiele lepiej.
- Nie jest ważne, ilu jest wrogów, ale gdzie oni są.
- Nie mów o swoim szczęściu komuś, kto ma mniej szczęścia niż ty.
- Nie popełniać błędów nie leży w mocy człowieka, ale z błędów i pomyłek można czerpać mądrość na przyszłość.
- Niech świnia nie poucza Minerwy.
- Niegodziwość jest cudownie pracowitym architektem nieszczęścia, wstydu i wyrzutów sumienia.
- O zmarłych nic, jeśli nie dobrze.
- Odwaga i mądrość to rzeczywiście rzadkość wśród ludzi, ale wydaje się, że najbardziej brakuje człowieka sprawiedliwego.
- Odwaga nie polega na ryzykowaniu bez strachu, ale zdecydowaniu w słusznej sprawie.
- Odwaga stoi w połowie drogi między tchórzostwem a lekkomyślnością.
- Ognia nie gasi się, dając mu paliwa, gniew zaś stłumi się ostrożnością i nie rozdmuchując.
- Pamiętajcie, co powiedział Simonides, że nigdy nie żałował, że milczał, ale często, że mówił.
- Początkiem zwycięstwa jest odwaga.
- Poznajemy lwa po pazurach.
- Prawdziwa przyjaźń potrzebuje trzech rzeczy: cnoty uczciwości, przyjemności rozmowy, koniecznej użyteczności.
- Prawdziwe jest przysłowie, że jeśli mieszkasz z kulawym, nauczysz się utykać.
- Przeznaczenia, jak się okazuje, nie tyle przewidzieć nie można, ile raczej uniknąć.
- Przyjaciel jest bardziej konieczny niż ogień i woda.
- Przyjaciel powinien być jak pieniądz, wypróbowany, zanim będzie potrzebny.
- Przyjaciel szlachetny, z dawna doświadczony, nie mniejszej bywa ceny jak brat rodzony.
- Puste beczki i głupcy robią dużo hałasu.
- Rozsądek czyni życie lepszym i szczęśliwszym.
- Sępy są najbardziej sprawiedliwymi ptakami, nie atakują nawet najmniejszych żywych istot.
- Skoro dane dzieło sztuki nas oczarowuje, to czy jego twórca również zasługuje na nasz podziw?
- Smutek jest jak fizyczny ból, któremu należy pozwolić, by sam nieco ustąpił, zanim zostanie zastosowane leczenie.
- Spartanka, wręczając synowi tarczę, mówiła mu: „Jako wojownik Sparty wróć ze swoją tarczą lub na niej”.
- Spintharus, chwaląc Epaminondasa, mówi, że prawie nigdy nie spotkał człowieka, który wiedziałby więcej niż mówił.
- Sternik nie może złagodzić fal ani uspokoić wiatrów.
- Sztuka mówienia jest pierwszym pojęciem, jakie daje się dzieciom. Byłoby o wiele lepiej gdyby nauczono je wcześniej milczeć.
- Śmierć młodych jest zatonięciem, śmierć starych jest przybyciem do brzegu.
- Tak jak but zmienia kształt przez nogę, a nie odwrotnie, tak też duchowe pragnienia zmieniają życie człowieka.
- To wielbiciel samego siebie uważa się za lepszego od innych.
- To wielkie wyróżnienie dla kobiety być kochanym raczej za charakter niż za urodę.
- Trudno dyskutować ze swoim żołądkiem, ponieważ nie ma uszu.
- Trzeba w najwyższym stopniu przyzwyczajać dzieci do mówienia prawdy, ponieważ kłamstwo ma w sobie coś służalczego i jest nałogiem godnym ludzkiej pogardy.
- Trzeba żyć, a nie tylko istnieć.
- Trzymaj się swoich dróg, a moje pozostaw mnie.
- Umysł nie jest naczyniem, które należy napełnić, lecz ogniem, który trzeba rozniecić.
- Wino jest najpotężniejsze spośród napojów, najsmaczniejsze spośród lekarstw i najprzyjemniejsze spośród potraw.
- Władza absolutna jest matką niesprawiedliwości.
- Wszyscy ludzie znajdują się w jednym wspólnym świecie, ale każdy z nich, kiedy śpi, jest we własnym świecie.
- Wystarczy kilka występków, aby przyćmić wiele cnót.
- Wyznaję, że jestem największym tchórzem na świecie, bo nie śmiem zrobić nic złego.
- Z wszystkich ludzkich rzeczy tylko wiedza jest nieśmiertelna.
- Zaszczyty zmieniają obyczaje
- Ze wszystkich zaburzeń w duszy zazdrość jest jedyną, do której nikt się nie przyznaje.
- Znalezienie winy jest łatwe, zrobienie czegoś lepszego może być trudne.
