Bacz, abyś nie był nazwany oszczercą i nie czyń swym językiem zasadzek.
Bądź skory do słuchania, a odpowiadaj po namyśle!
Bezsenność z powodu bogactwa wyczerpuje ciało, a troska o nie oddala sen.
Biada sercu zniechęconemu: ponieważ nie ma ufności, nie dozna opieki.
Bywa przyjaciel, ale tylko jako towarzysz stołu, nie wytrwa on w dniu twego ucisku.
Ciężkie są dla człowieka rozumnego obelgi wierzyciela i wymawianie gościny.
Cokolwiek przekazujesz, niech będzie pod liczbą i wagą, a dawanie i odbieranie – wszystko na piśmie.
Czym dla nóg starca wspinanie się po zboczu piaszczystym, tym żona gadatliwa dla spokojnego męża.
Czyż nie jest śmiertelną udręką, gdy towarzysz i przyjaciel zmienia się w nieprzyjaciela?
Czasem powodzenie przynosi człowiekowi nieszczęście, a niespodziewany zysk wychodzi na szkodę.
Człowiek roztropny nie gardzi myślą obcą, a głupi i pyszny niczym się nie przejmuje.
Dostatnie życie jest liczbą dni ograniczone, a dobre imię trwa na wieki.
Gdy spoczął zmarły, niech spocznie i pamięć o nim.
Głupi przy śmiechu podnosi swój głos, natomiast człowiek mądry ledwie trochę się uśmiechnie.
Gwałtowna sprzeczka roznieca ogień, a gwałtowna kłótnia wylewa krew.
Hodowlę drzewa poznaje się po jego owocach, podobnie serce człowieka – po rozumnym słowie.
Jak kolumny złote na podstawach srebrnych, tak piękne nogi na kształtnych stopach.
Jak naczynie stłuczone jest wnętrze głupiego: nie zatrzyma żadnej wiedzy.
Jak podniebienie rozróżni pokarm z dziczyzny, tak serce mądre – mowy kłamliwe.
Jeden milczy, bo nie wie, co odpowiedzieć, a drugi milczy, gdyż umie czekać na stosowną chwilę.
Jeśli dmuchać będziesz na iskrę – zapłonie, a jeśli spluniesz na nią – zgaśnie, a jedno i drugie pochodzi z ust twoich.
Jeśli w młodości nie nazbierałeś, jakim sposobem znajdziesz na starość?
Jeśli znasz się na rzeczy, odpowiedz bliźniemu, a jeśli nie, rękę twą połóż na ustach!
Każda rana, byle nie rana serca, wszelka złość, byle nie złość żony.
Kiedy bogaty się potknie, przyjaciele go podeprą, kiedy biedny upadnie, odepchną go nawet przyjaciele.
Kłamstwo jest złym nawykiem człowieka i jest ono stale na ustach ludzi źle wychowanych.
Koń nieujeżdżony jest narowisty, a syn zostawiony samemu sobie staje się zuchwały.
Korzeń mądrości komuż się objawił, a dzieła jej wszechstronnej umiejętności któż poznał?
Kto buduje dom za cudze pieniądze, podobny jest do gromadzącego kamienie na własny grobowiec.
Kto czci ojca, zyskuje odpuszczenie grzechów, a kto szanuje matkę, jakby skarby gromadził.
Kto dobrodziejstwami za dobrodziejstwa odpłaca, pamięta o przyszłości, a w chwili potknięcia się znajdzie podporę.
Kto miłuje swego syna, często używa na niego rózgi, aby na końcu mógł się nim cieszyć.
Kto zdobędzie żonę, ma początek pomyślności, pomoc podobną do siebie i słup oparcia.
Kto zdradza tajemnicę, traci zaufanie i nie znajdzie sobie przyjaciela.
Kto źle czyni, na tego spadnie zło, a nawet nie pozna, skąd na niego przyjdzie.
Lepiej postępuje człowiek, co ukrywa swoją głupotę, niż ten, co tai swą mądrość.
Lepsza jest śmierć niż przykre życie i lepszy wieczny odpoczynek niż stała choroba.
Mała jest pszczoła wśród latających stworzeń, lecz owoc jej ma pierwszeństwo pośród słodyczy.
Masz dzieci? Wychowuj je, zginaj im karki od młodości!
Mądrość biednego podniesie mu głowę i posadzi go między możnymi.
Mądrość wywyższa swych synów i ma pieczę o tych, którzy jej szukają.
Mądry uzyska chwałę u swego narodu, a imię jego żyć będzie na wieki.
Miej dar łaskawy dla każdego, kto żyje, nawet umarłym nie odmawiaj oznak przywiązania!
Miej się na baczności, by nie dać się oszukać ani poniżyć przez swą bezmyślność.
Miła mowa pomnaża przyjaciół, a język uprzejmy pomnaża miłe pozdrowienia.
Na chorobę pyszałka nie ma lekarstwa, albowiem nasienie zła w nim zapuściło korzenie.
Nad córką zuchwałą wzmocnij czuwanie, aby nie uczyniła z ciebie pośmiewiska dla wrogów i przedmiotu gadania w mieście.
Nic nie czyń bez zastanowienia, a nie będziesz żałował swego czynu.
Nie bądź odważny w języku, a gnuśny i leniwy w swych czynach.
Nie bądź tak pewny darowania ci win, byś miał dodawać grzech do grzechu.
Nie bierz ciężaru ponad swoje siły i nie szukaj towarzystwa z możniejszym i bogatszym od siebie. Cóż za towarzystwo może mieć garnek gliniany z metalowym kotłem?
Nie bój się śmierci, pamiętaj o tych, co przed tobą byli i będą po tobie.
Nie chlub się ubraniem, które cię okrywa, a w dniu twej chwały nie bądź zarozumiały.
Nie czuj się bezpieczny na drodze bez przeszkód.
Nie czyń zła, aby cię zło nie pochłonęło.
Nie ma większego bogactwa nad zdrowie ciała i nie ma zadowolenia nad radość serca.
Nie mając źrenic, będziesz pozbawiony światła, nie mając udziału w mądrości nie chwal się nią.
Nie miej upodobania w życiu wystawnym, abyś się nie uwikłał w jego wydatki.
Nie mów: Czego potrzebuję i jakie dobra mam mieć od tej chwili?
Nie mów żadnego kłamstwa, albowiem trwanie w nim wcale nie prowadzi do dobrego.
Nie można mówić: To od tamtego gorsze, albowiem wszystko uznane będzie za dobre w swoim czasie.
Nie naradzaj się z głupim, bo nie potrafi rozmowy zachować w tajemnicy.
Nie naśmiewaj się z człowieka, który w duszy jest rozgoryczony.
Nie ociągaj się z odwiedzeniem chorego człowieka, albowiem za to będą cię miłować.
Nie odchodź od żony mądrej i dobrej, albowiem miłość jej cenniejsza niż złoto.
Nie odpowiadaj, zanim nie wysłuchasz, a w środek mów nie wpadaj!
Nie okazuj radości nad zmarłym, pamiętaj, że wszyscy pomrzemy.
Nie oskarżaj, zanim dokładnie nie zbadasz, najpierw zastanów się, a dopiero potem udzielaj nagany.
Nie pchaj się, aby cię nie odsunięto, ani nie stój za daleko, żeby cię nie zapomniano.
Nie płaszcz się przed człowiekiem głupim i nie kieruj się względem na osobę władcy.
