Przysłowia etiopskie
Słuchaj, patrz, milcz.
Przysłowia etiopskie (abisyńskie)
- Nie widziałeś matki, nie żeń się z córką!
- Nie wiedzą, co znaczy pamięć – woda i kobieta.
- Nie wygrywając sprawy, nie staniesz się silny.
- Nie żałuj przeszłości, na przyszłość nie daj się oszukać!
- Niech nie umiera trefniś! Któż będzie nas bawił?
- Niestety, człowiek jest jak bliźnięta, z których jedno kocha to, co drugie nienawidzi.
- Niewiele trzeba by zranić oko i przyjaciela.
- Niewygodnie jest przekląć to, co się przedtem chwaliło.
- Nikt nie rozpacza po śmierci publicznej dziewki.
- Noc mija szybko, gdy myśli biegną daleko.
- O sercu mówi się po śmierci skromnego człowieka; po śmierci króla jest mowa o pałacu.
- O swoim sercu rozpowiada tylko głupiec i człowiek, który jest ulubieńcem chwili.
- Od domu lekkoducha lepszy jest dom trędowatego.
- Od porywu ognia gorsza jest napaść kobiety.
- Od zagmatwanych wróżb lepsza jest ludzka rada.
- Odrobinkę trzeba by zranić oko i przyjaciela.
- Ogień stłumiony popiołem wydaje się ugaszony.
- Ojczyzną kobiety jest jej mąż.
- Oko lamparta spoczywa na kozie; na liściach – oko kozy.
- Opłakiwać śmierć – to nadgryzać kamień.
- Osiągnięcia ojca są pożyteczne dla syna.
- Pierwszy łyk piwa rozgrzewa, drugi ochładza, trzeci podnieca, czwarty pałasz z pochwy wydobywa.
- Podnieś upadłego, nie zapominaj o zmarłym.
- Podróże kształcą.
- Podróży końcem jest dom, ziemia – końcem życia.
- Pokój nie przerwany – oko nie stracone.
- Posłuszny podwładny robi te same błędy, co przełożony.
- Przebaczać – to, czego trzeba się uczyć.
- Przyjaciel przychodzi z daleka, wróg – z własnej piersi się wywodzi.
- Przywary domu wychodzą na rynek.
- Pustka jest domem pyszałka.
- Pytamy się o strój, lekceważąc istotę człowieka.
- Radziłeś – nie posłuchał, nieszczęście mu rady udzieli!
- Rogi, chociaż pojawiają się później, rosną większe niż uszy, które pojawiają się wcześniej.
- Rzadkie i cudowne zachwyca najwyżej przez tydzień.
- Same nadejdą: przywołany pies i naznaczony dzień.
- Sami nakładamy sobie na głowę turban z węża.
- Samotna szarańcza staje się świerszczem.
- Sądź muła według chodu, według pracy – sługę.
- Sędziwa ziemia rodzi chwasty.
- Siwy włos rzekł: "Przyszedłem i nie odejdę już".
- Słuch pozostaje mimo obciętych uszu.
- Słuchaj uważnie, gryź dokładnie.
- Słuchaj, patrz, milcz.
- Spowiadaj się u kapłana, miłości szukaj u rajfurki.
- Stań się panem: będzie wtedy, jak zechcesz.
- Strzeż słomy, gdy ogień drzemie.
- Subtelność ukryta w głębi serca – to światło schowane w garnku.
- Syty nie myśli o głodzie.
- Szata w biegu zawiązana, w biegu się rozwiąże.
- Szlachetne serce jest lepsze od stu pięćdziesięciu psalmów.
- Szybko dane – potem żałowane.
- Śmierć, gdy się opóźnia, wydaje się możliwa do uniknięcia.
- Świat jest oszukańczy, jak zwodniczy osioł.
- Tajemnicę powierzać roztrzepanemu to jak napełnić prosem dziurawy worek.
- Tchórz chowa się za matkę.
- Usta są połową siły.
- W niezgodnym domu kury zdychają.
- Wełna grzeje, muślin stroi – każdy sam wie, co woli.
- Wiatr nie owocuje.
- Wierzyć człowiekowi to garścią nabierać wodę.
- Wolę jego twarz niż jego chleb.
- Wszyscy słyszą, gdy mówi jeden. Któż słyszy, gdy wszyscy mówią?
- Z gadaniny kobiety tyle, co ze strachu muła.
- Z małym się naradzaj, z dużym napadaj!
- Z mleka skrzepłego powstaje masło; skupienie człowieka wróży doskonałość.
- Za pomocą dwóch nóg nie wejdzie się na dwa drzewa.
- Zalicz się do przyjaciół wroga, od którego jesteś słabszy.
- Załatwiaj sprawę u znawcy, żelazo kuj u kowala.
- Zamieszanie to radość dla złodzieja.
- Zaproś sytego, wyproś nienasyconego.
- Zazdrość przeżera kości.
- Zdrowiejący chory zapomina o Bogu.
- Zjedzenie ryby też wymaga zręczności.
- Zręczne ręce – wyzwolenie, złote usta – wyniesienie.
- Zwyczaje ludu sprawiają kłopoty królowi.