A jednak i do zakutych łbów woda sodowa się dostaje.
Bóg jest sprawiedliwy: mądrzejszym dał więcej rozumu, a głupszym mniej.
Ciasno w głowie, przestronno w gębie.
Co głupiemu po koronkach, kiedy powiada, że to same dziury.
Co głupiemu po rozumie, kiedy go użyć nie umie?
Cóż z tego, że prawda gra główną rolę, jeśli głupota pilnuje kurtyny.
Czego głupi nie zrozumie, to dla niego głupie.
Człowiek się rozmnaża, a głupota w nim – namnaża.
Dlaczego ceni się mądrość, a nie głupotę? To proste. Towary rzadsze są zawsze cenniejsze.
Do głupoty innych nie mogę przywyknąć. Do głupoty własnej przywykać nie muszę, bo ona mnie ani nie mierzi, ani nie boli.
Do sumy własnych mądrości dodawaj ostrożnie cudzą głupotę.
Dom głupoty jest otwarty dla wszystkich, ale opuszczają go tylko niektórzy.
Dramatem naszej epoki jest to, że głupota zabrała się do myślenia.
Dwa półgłówki, to jeszcze nie to samo, co jeden z głową.
Dwie rzeczy są nieskończone – Wszechświat i głupota ludzka. Co do tej pierwszej istnieją jeszcze wątpliwości.
Dwu rzeczy zwalczyć niepodobna – siły ciążenia i… ludzkiej głupoty.
Fajnie jest być idiotą, zwłaszcza kiedy nikt nie patrzy.
Gdy palec wskazuje niebo, tylko głupiec patrzy na palec.
Gdyby głupota bolała, zewsząd rozlegałyby się jęki.
Gdyby wszystkim głupcom zawiesić dzwonki na szyjach, ludzie mądrzy musieliby nosić watę w uszach.
Głupcom należałoby wymyślić trudniejszy sposób rozmnażania.
Głupcy już wiedzą to, czego rozpaczliwie poszukuje mądry.
Głupcy nigdy nie zauważają, gdzie i kiedy są niepotrzebni.
Głupcy plotą głupstwa, rozsądni je popełniają.
Głupcy są potrzebni do odróżniania mądrych.
Głupi marzy o bogactwie, a mądry o szczęściu.
Głupi mówi, to co wie, mądry zaś wie, co mówi.
Głupi po szkodzie głupim zostanie.
Głupiec jest jednak z czegoś zadowolony, zawsze jest zadowolony z siebie.
Głupiec uważa przypadek za szczęście.
Głupota jest bliźniaczką naiwności.
Głupota jest jak układy − też na nią nie ma rady.
Głupota jest też pewnym sposobem używania umysłu.
Głupota ludzka jest jak łaska Boża − bez granic.
Głupota może istnieć i bez pychy, nie ma jednak pychy bez głupoty.
Głupota nie zwalnia od myślenia.
Głupota tłumaczy wszystko, mądrość nie usprawiedliwia niczego.
Głupotę można dziedziczyć, mądrość trzeba nabywać.
Głupoty nie wyczerpiemy do końca. Zawsze znajdą się jakieś ukryte rezerwy.
Głupstw nie należy robić nawet z nudów.
Głupstwa przede wszystkim robi się z lęku, by nie wyjść na głupca.
Głupstwo jest zwykłym kwieciem młodości. Najmędrsza starość wspomina z przyjemnością czasy, kiedy mogła głupstwa robić.
I bądź tu mądry czemu człowiek głupi.
I szczyt głupoty ma swoich zdobywców.
Idiotów nie trzeba szukać ze świecą, sami pchają się na świecznik.
Im mniejszy rozum, tym większa zarozumiałość.
Jak być mądrym? Ukrywać swoją głupotę.
Jak się ma szczęście, to i głupota nie szkodzi.
Jedna z największych plag cywilizacji: uczony głupiec.
Jeśli głupiec zdobędzie dyplom naukowy, staje się głupcem dyplomowanym.
Jeśli mędrcy zawodzą, to nie znaczy, że głupcy zbawią świat.
Jeśli milion ludzi wierzy w jakiś idiotyzm, to nie przestaje on być idiotyzmem.
Jeśli nadzieja jest matką głupich, to życie mądrych jest beznadziejne.
Jeśli nie jesteście głupi, udawajcie – od czasu do czasu – że daliście się otumanić!
Każdemu zdarza się być głupcem przynajmniej przez pięć minut dziennie, mądrość polega na tym by nie przekroczyć limitu.
Kiedy wystarczającym wyjaśnieniem jest głupota, nie ma potrzeby szukać innych rozwiązań.
Kto buduje na ludzkiej głupocie, ten buduje pewnie i trwale.
Któż nie chciałby stać się przez szczęście głupszy, zamiast być mądrzejszy przez szkodę.
Lepiej jest nie odzywać się wcale i wydać się głupim, niż odezwać się i rozwiać wszelkie wątpliwości.
Lepiej płakać z mądrymi, niż śmiać się z głupcami.
Lepiej, gdy głupcy głosują, niż rządzą.
Ludzie mali popełniają głupstwa. Ludzie wielcy popełniają błędy.
Mądry człowiek opowiada o tym, co widział, a głupiec o tym, co słyszał.
Mądry głupiemu zawsze ustąpi i dlatego ten świat tak wygląda.
Mądry głupiemu zawsze ustępuje, a głupi się z tego raduje.
Mądry myśli samodzielnie, głupi przy pomocy innych.
Mędrzec nie mówi tego, co wie, głupiec nie wie, co mówi.
Milczenie jest najlepszą odpowiedzią na pytania głupca.
Na najlepsze pomysły człowiek wpada z głupoty.
Najgłupszą rzeczą, jaką można zrobić w życiu, jest niezrobienie niczego głupiego.
Najniebezpieczniejsza głupota jest wtedy, gdy przybiera szaty uczoności.
Najwięcej rozumu trzeba wtedy, gdy ma się do czynienia z głupcami.
Nawet człowiek mądry gotów jest przyklasnąć każdej głupocie, jeśli wszyscy wokół niego klaszczą.
Nawet najlepsza proteza nie zastąpi mózgu.
Nie bolą mnie te głupstwa, które już zrobiłem, ale te, które mam jeszcze zrobić.
Nie kłóć się z głupim, bo postronni nie zauważą różnicy.
Nie ma jak stary głupiec, nic nie dorówna potędze doświadczenia.
Nie ma nic bardziej niebezpiecznego niż pomysłowy idiota.
Nie ma nic bardziej nieznośnego jak głupiec, któremu się powodzi.
Nie ma większej radości dla głupiego, jak znaleźć głupszego od siebie.
Nie można powiedzieć żadnego, nawet największego głupstwa, które nie zostałoby już powiedziane przez jakiegoś filozofa.
Nie mówię, że kobiety nie są głupie, stworzono je na podobieństwo mężczyzn.
Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś nie był mu podobny.
Nie warto strzelać głupstw. Nawet na wiwat.
Nie zadawaj się z idiotami, jeśli nie jesteś psychiatrą.
Niegdyś o głupim mówiono: „Powiedział, co wiedział”. Dziś gorzej, bo niejeden powiedział, co nie wiedział.
Niektórych polityków przewyższają głupotą już tylko ich wyborcy.
Niemożność zrozumienia cudzych argumentów zachęca do uznania oponenta za głupca.
Nieskończoność można zmierzyć jedynie ludzką głupotą.
Niestety studiowanie cudzej głupoty nie czyni nas mądrzejszymi.
Nigdy nie dyskutuj z głupcem – ludzie mogą nie widzieć różnicy.
Nigdy nie trzeba mieć tyle rozumu, jak wtedy gdy się ma do czynienia z głupcem.
Nigdy nie wiadomo, kiedy głupi żartuje.
Nigdy złej woli nie przypisuj tego, co znacznie łatwiej wytłumaczyć głupotą.
Nikt nie jest tak mądry, za jakiego się ma, ani tak głupi, za jakiego mają go inni.
Nikt nie jest za stary na to, by zapoznać się z nową odmianą głupoty.
O bogatym głupcu mówi się bogacz, o biednym głupcu mówi się – głupiec.
O ileż dłuższe i zręczniejsze ręce ma młoda głupota od mądrej starości.
O uczciwości mówimy – gdy oddasz znalezioną złotówkę. Gdy oddasz stówę, to już głupota.
Obecnie głupota to przejaw nowoczesnego myślenia.
Obłuda i spryt to dwa najważniejsze składniki inteligencji głupców.
Osła poznasz po długich uszach, głupca po długim języku.
Pielęgnować w sobie tej czy innej głupoty nie warto, skoro i tak namnaża się ona chętnie w nas sama.
Pieniądze głupca nie posiedzą długo w jego kieszeni.
Po równo uczą nas mądrość przodków, jak i ich głupota.
Pośpiech jest cechą głupców.
Powiadają, że nadzieja jest matką głupich, ale lepiej jest być głupcem i mieć nadzieję, niż być beznadziejnie głupim.
Poziom umysłowy narodu poznaje się po tym, czy umie on zmusić swoich głupców do milczenia, czy też pozwala im wychodzić na mównicę i przemawiać w swoim imieniu.
Poznać głupiego, po śmiechu jego.
Pożyteczniejsze mądrego próżnowanie niż głupiego robota.
Pół biedy – gdy głupota kwitnie, gorzej – gdy owocuje.
Pycha – muskulatura głupoty.
Różnica pomiędzy geniuszem a głupotą polega na tym, że geniusz ma granice.
Rzeczą ludzką jest błądzić, rzeczą głupców jest trwać w błędzie.
Rzuć kamieniem w tłum, a zawsze trafisz w głupca.
Są głowy, których się trzyma tylko łupież.
Są głupstwa, przezwoicie powiedziane, tak jak są głupcy przyzwoicie ubrani.
Skoro nadzieja jest matką głupich, to ja zaliczam się do tych najbardziej ułomnych.
Spośród złodziei, głupcy są najgorsi: okradają nas jednocześnie z czasu i dobrego humoru.
Stopień głupoty twojego postępowania jest wprost proporcjonalny, do liczby przyglądających ci się osób.
Szczerość to najpiękniejsza forma głupoty.
Szczyt głupoty – wierzyć, że jej nie ma.
Szczyt głupoty zdobywa się bez wysiłku.
Sztuczna inteligencja nie ma szans z naturalną głupotą.
Ślepy widzi więcej niż głupi.
Śmiać się z rozumnych ludzi to przywilej głupców.
Tego samego głupstwa nie powinno się dwa razy robić, bo wybór jest dostatecznie duży.
Tępmy tępotę!
To jest fatalne, że przypadkowe głupstwa pociągają zazwyczaj za sobą świadome.
To smutne, że głupcy są tacy pewni siebie a ludzie mądrzy pełni wątpliwości.
Tolerowanie głupców jest nieodzownym elementem mądrości.
Trudno umrzeć jak mądry, kiedy żyć trzeba jak wszyscy głupi.
Tylko głupcy nazywają samowolę wolnością.
Tylko głupiec ma odpowiedź na wszystko.
Tylko głupiec nie ma wątpliwości.
Tylko mędrcy i głupcy nie zmieniają zdania.
Tylko popełniając głupstwa mamy chwile prawdziwego szczęścia.
Ubocznym skutkiem przybytku mądrości jest wyraźniejsze dostrzeganie własnej głupoty.
W naszym kraju tylko i wyłącznie głupota nie zalicza się do klęsk żywiołowych.
Wiek nie chroni przed głupotą.
Wielką siłą głupców jest to, że nie boją się mówić głupstw.
Większość ludzi, póki ma usta zamknięte. Nie sprawia wrażenia głupków.
Własną głupotę ludzie zwykli nazywać doświadczeniem.
Wprost nie do wiary ile rozumu używa się w świecie, dla udowodnienia głupstw.
Wszędzie gdzie są ludzie, są głupstwa i to te same głupstwa.
Wśród wielu zdolności najpowszechniejszą jest zdolność do popełniania głupstw.
Z głupotą ludzką nawet bogowie walczą bezskutecznie.
Za nic tak drogo nie płacimy – jak za własną głupotę.
Zaobserwowałem, że aby osiągnąć coś na tym świecie, trzeba udawać głupiego.
Zawsze, kiedy człowiek zaczyna wątpić w siebie, palnie takie głupstwo – które go zachwyci.
Zawsze lepszy wróg mądry niż przyjaciel głupi.
Zawszeć to pociecha, że historia ludzkiej głupoty doczekała się tylu mądrych opracowań!
Ze wszystkich rodzajów głupców najnieznośniejsi są głupcy uczeni, najzabawniejsi – głupcy starzy.
Zęby mądrości wyrastają po to, aby od czasu do czasu było się czym ugryźć w głupi język.
Złe to czasy, gdy coraz trudniej odróżnić mądrość od głupoty.
Że nikt ci nie powie, żeś głupi, przez to mądrzejszy nie jesteś.
Na naszych stronach wykorzystujemy ciasteczka (cookies).Dowiedz się więcejOK
