- Strzeżcie się tych botaników, którzy twierdzą, że drzewo poznania rodzi korzenie zła.
- Stworzyć postać i zostawić ją własnemu losowi! To potrafi jedynie znakomity pisarz.
- Sukces Heinego! Stać się na cały świat znanym „nieznanym poetą”.
- Suma kątów, za którymi tęsknię, jest na pewno większa od 360.
- Sumienie miał czyste. Nie używane.
- Sumienie rodzi się czasem z jego wyrzutów.
- Szatani dzielą się na upadłych aniołów i na awansowanych ludzi.
- Szczęśliwi godzin nie liczą.
- Szerzenie niewiedzy o wszechświecie musi być także naukowo opracowane.
- Szkoda, że do raju jedzie się karawanem.
- Szkoda, że dopiero krew przelana ma głos. Woła o pomstę.
- Szkoda, że szczęścia nie można znaleźć na drodze do niego.
- Sztuka nie wymaga od artysty talentu, ale dzieł.
- Sztuka pokazywać język nie pokazując, co się ma na jego końcu.
- Ślepej wierze źle z oczu patrzy.
- Śliny starczy dłużej na cmokanie niż na plucie z pogardą.
- Śmiałek: je z ręki tyrana.
- Śmierć nie jest pojęciem martwym.
- Śniła mi się reklama środków antykoncepcyjnych: „nieurodzeni będą was błogosławić”.
- Śniła mi się we śnie rzeczywistość. Z jaką ulgą się obudziłem.
- Świat bez psychopatów? Byłby nienormalny.
- Świat jest chyba stożkowaty, największe jest dno.
- Świat jest piękny! I to jest właśnie takie smutne.
- Świat nigdy nie może przebaczyć tym, co nic nie zawinili.
- Świat wcale nie jest zwariowany, choć nie jest dla ludzi normalnych. Jest dla znormalizowanych.
- Świat zawsze powraca do normy. Ważne, do czyjej.
- Świt przerywa często najpiękniejsze sny o nim.
- Ta cicha duma w człowieku – śmierć broni się przed nami, ale w końcu ulega.
- Tabliczka rozmnażania się.
- Tam, gdzie rządzi prawo okrutne, lud tęskni za bezprawiem.
- Tam, gdzie śmiech wzbroniony, zwykle i płakać nie wolno.
- Tam, gdzie wszyscy śpiewają na jedną nutę, słowa nie mają znaczenia.
- Technika dojdzie do takiej perfekcji, że człowiek będzie się mógł obejść bez siebie.
- Tempo! Tempo! Można przejść życie w jednym dniu, ale co zrobić z pozostałym czasem?
- Ten stąpa po różach, co po grządkach depce.
- Ten, co wciąż depce prawo, rzadko stoi mocno na nogach.
- Ten, kto skacze z radości, powinien uważać, by grunt nie usunął mu się spod nóg.
- Ten, kto trzymał się kurczowo życia, może zginąć wraz z nim.
- Tłum krzyczy jednymi wielkimi ustami, ale je tysiącem małych.
- To dziwne, jak trudno wywołać echo w pustych głowach.
- To, czego sobie wyobrazić nie można, można sobie często kupić.
- To, że umarł, nie jest jeszcze dowodem, żył.
- Tradycja – dziedziczne szlachectwo plagiatu.
- Tragizm epoki oddaje jej śmiech.
- Transfuzja krwi odbywa się często z kieszeni do kieszeni.
- Triumf wiedzy o człowieku – akta tajnej policji.
- Trud życia: nawet głupstwo trzeba dopiero „zrobić”.
- Trudno chodzić z podniesionym czołem i nie zadzierać nosa.
- Trudno doczytać się własnego analfabetyzmu.
- Trudno głaskać zwierzę, gdy w ludzkiej skórze.
- Trudno powiedzieć sobie samemu prawdę, gdy się ją zna.
- Trudno poznać, kto płynie z prądem dobrowolnie.
- Trudno rozszerzać horyzonty? A zezem?
- Trzeba by również Izby Wytrzeźwień dla ludzi pijanych szczęściem.
- Trzeba by stu oczu, by móc je na wszystko przymykać.
- Trzeba mieć dużo cierpliwości, by się jej nauczyć.
- Trzeba wielu lat, by znaleźć przyjaciela, wystarczy chwila, by go stracić.
- Trzecia strona medalu? Pierś, której dotyka.
- Twarz wroga przeraża mnie wtedy, gdy widzę, jak bardzo jest podobna do mojej.
- Twórzcie o sobie mity, bogowie nie zaczynali inaczej.
- Tylko całkiem zimni dranie, potrafią mieć w piekle ciepły kącik.
- Tylko wtedy można interesować się gównem, gdy jest nawozem.
- Ubogich duchem stać tylko na tani optymizm, kosztuje wprawdzie drogo, ale innych.
- Uważaj z wyborem marzeń, marzenia się czasem spełniają.
- Uważaj, by się nie dostać pod czyjeś koło szczęścia.
- Uważaj, możesz być fantem na cudzej loterii!
- Uważaj, żebyś przez nieuwagę nie stworzył czegoś wiekopomnego.
- Uważajcie, nie tylko błąd w druku może zmienić „racjonalizm” w „nacjonalizm”.
- W domu powieszonego nie mówi się o stryczku. A w domu kata?
- W historii i fakty niedokonane się liczą.
- W każdym kraju inaczej brzmi pytanie Hamleta.
- W napiętej sytuacji nie należy naciskać na guzik, wystarczy go rozpiąć.
- W naszej epoce lud musi być zmotoryzowany, by miał hamulce.
- W niektórych słownikach brak słowa honoru.
- W pustej kobiecie można ulokować dużo pieniędzy.
- W równaniu w dół zwyciężają karły.
- W swej skromności uważał się za grafomana, a był donosicielem.
- W tygodniku ochrony dla zwierząt: „nie folguj bestii w człowieku”.
- W walce idei giną ludzie.
- W zupie grzybowej zostało tak mało z uroków lasu.
- Ważne jest świadectwo hańby, które sobie człowiek sam wystawia.
- Wchodź w siebie bez pukania!
- Wiara przenosi góry. Na plecach wiernych.
- Widziałem marionetki, co zamiast sznurków miały kajdany.
- Widziałem skutki, które co roku obradzały inną przyczyną.
- Wieczność? Jednostka czasu.
- Wieko trumny od strony użytkownika nie jest ozdobne.
- Wielcy lunatycy nie potrzebują księżyca.
- Wiele rzeczy nie powstało z powodu niemożności ich nazwania.
- Wiele rzeczy, które nie mogą przejść przez gardło, ma się na końcu języka.
- Wielka jest siła nicości, nic jej nie można zrobić.
- Wielkie czasy mogą zmieścić pokaźną ilość małych ludzi.
- Wielu z tych, co wyprzedzili swój czas, musieli nań czekać nie w najwygodniejszych pomieszczeniach.
- Wierny pies otrzymuje ozdobny kaganiec.
- Wierzę w koniec życia organicznego na ziemi, ale nigdy organizacyjnego.
- Wieża w Pizie nachylona jest pod kątem widzenia turystów.
- Więzienia są trudnym punktem wyjścia.
- Władza częściej przechodziła z rąk do rąk niż z głowy do głowy.
- Własna niemoc jest tak niebezpieczna, jak obca przemoc.
- Własna śmierć nie jest dla dżentelmena żadną wymówką.
- Woda drąży kamień nie siłą, lecz częstym padaniem.
- Wolę napis: „Wstęp wzbroniony” aniżeli „Wyjścia nie ma”.
- Wolności nie można symulować.
- Wolność powinna mieć swoje granice.
- Wpadł. I to na pomysł.
- „Wracamy stale do naszej pierwszej miłości”. Może, ale w coraz to innych celach.
- Wrogowie z pierwszych linii frontu są sobie najbliżsi.
- Wstyd jest piorunom konać w piorunochronach.
- Wszyscy chcą naszego dobra. Nie dajcie go sobie zabrać.
- Wszyscy ludzie są aktorami – skąd wziąć dla nich repertuar?
- Wszystkie wielkie tragedie mają „happy end”, ale któż potrafi wysiedzieć do końca.
- Wszystko jest w rękach człowieka. Dlatego należy je często myć.
- Wszystko jest złudzeniem. Oczywiście i poprzednie zdanie.
- Wszystko kręci się wokół człowieka – rzekło koło udręki.
- Wszystko ma cechy dwupłciowe. Nawet małżeństwo.
- Wszystko mija, nawet najdłuższa żmija.
- Wszystko należy poświęcić człowiekowi. Tylko nie innych ludzi.
- Wszystko się składa na dzieje i wszystko się na nie rozkłada.
- Wszystko zostało już napisane, na szczęście nie wszystko zostało pomyślane.
- Wszystko zostało już odkryte, tylko w okolicach banału jest jeszcze ziemia dziewicza.
- Wśród ślepców i jednooki zaniewidzi.
- Wtedy człowiek nie ma odwrotu, gdy nie ma go również jego przeciwnik.
- Wtedy słowo w cenie, gdy płatne milczenie.
- Wydolność jej serca nie przekraczała dziesięciu miłości na miesiąc.
- Wyjcie! Poczujcie się młodsi o tysiące lat.
- Wykrzyknik, który sflaczał, staje się znakiem zapytania.
- Wymiar niesprawiedliwości jest zawsze we właściwych rekach.
- Wymówka ludożerców: „człowiek to bydlę”.
- Wyobraźnia? Onaniści mają największą.
- Wypatroszyliśmy ziemię z jej bogactw, a nadziewamy ją nieboszczykami.
- Wyprowadził własne ślady w pole.
- Wyrwa po człowieku może być maleńka, np. kalibru 7 mm.
- Wysoki to poziom, gdy na głowę ludności przypada pół głowy.
- Wystarczy się oddać iluzji, by odczuć realne konsekwencje.
- Wystarczy słowo – reszta jest gadaniem.
- Wyzysk człowieka przez człowieka? A więc ludzki.
- Wzmocnij szmatę pałką, a wielu powie, że to sztandar.
- Wzruszające są wspomnienia po wspomnieniach.
- Z czego powstałeś, zależy do genetyki, w co się obrócisz, od polityki.
- Z doświadczenia strzelca: wielkich trudniej trafić niż małych.
- Z genialnej myśli można usunąć wszystkie słowa.
- „Z jednego krzyża można by zrobić dwie szubienice” – rzekł fachowiec z pogardą.
- Z jednego systemu nie wydobędziemy się długo – ze słonecznego.
- Z każdą papugą znajduje się szybko wspólny język.
- Z kącików uśmiechów można obliczyć rozpiętość wolności.
- Z tchórzostwa przechowywał swoje myśli w cudzych głowach.
- Z uśmiechu rodzi się śmiech, ale dopiero z niego rodzi się uśmieszek.
- Z żadnego punktu widzenia nie wolno być ślepym.
- Z żaru powstaje popiół lub dzieło.
- Za dużo orłów, za mało drobiu.
- Za każdego trupa zapisujemy śmierci plus. Krzyżykiem na cmentarzu.
- Za każdym rogiem czyha kilka nowych kierunków.
- Za taniochę ludek chętnie drogo płaci.
- Za winy ojców często dopiero synowie bywają nagrodzeni.
- Zając lubi buraczki, takie jest zdanie kucharza.
- Zakochani z rozumu obrani.
- Zakochany jest jak człowiek w lesie – zapatrzył się na jedno drzewo.
- Zakopany topór wojenny już nieraz okazał się miną.
- Zanika rękodzieło. Nawet w zbrodni.
- Zawsze można być wyżej powieszonym.
- Zawsze, gdy idee są bezdomne, znajdują przytułek w człowieku.
- Zawsze, kiedy człowiek zaczyna wątpić w siebie, palnie takie głupstwo, które go zachwyci.
- Zbliżając się do prawdy, oddalamy się od rzeczywistości.
- Zbudował domek z kart? Ale fałszywych. Może są trwalsze.
- Zbyt często składa się winę między groby mordercy i zamordowanego.
- Zdania są zwykle podzielone – między silnych.
- Zdarza się, że chorąży wieje w inną stronę niż sztandar.
- Ze stołu pańskiego spada czasem biesiadnik.
- Ze złamanego kręgosłupa wyrasta garb psychiczny.
- Zegar tyka. Wszystkich.
- Ziemia to kropka pod znakiem zapytania.
- Złamał sobie życie! I ma teraz dwa oddzielne, bardzo przyjemne życia.
- Zmartwychwstać mogą jedynie trupy. Żywym trudniej.
- Zmienia się kategoryczny imperatyw, dawniej wykrzykniki przypominały maczugi – dziś rakiety.
- Znak zapytania to herb wolności.
- Znakomici lekarze nie leczą się u siebie samych, gdyż zbyt wiele by ich to kosztowało.
- Znaleziono monopol na głupotę – upaństwowiono ją.
- Zostań człowiekiem – małpom to się już udało.
- Zrzucił skórę, a krzyczał, jakby go z niej obdzierano.
- Zwracaj się zawsze do bogów obcych. Wysłuchają cię poza kolejką.
- Zwykle to, co się w nas wypaliło, jeszcze nas oczernia.
- Żądamy ośmiogodzinnego dnia myślenia.
- Że też tchórze nie boją się nigdy leżeć, na cmentarzach bohaterów.
- Że też Judaszom wystarczy trzydzieści srebrników na ich wszystkie trzy grosze.
- Żeby być sobą, trzeba być kimś!
- Żeby mieć tylu słuchaczy, co podsłuchujących.
- Żeby pisarze mogli rozwinąć skrzydła, muszą mieć swobodę korzystania z piór.
- Żeby sobie można czas nieużywany, odkładać na później.
- Żeby śmierć można było na raty odespać!
- Żebyż do niewygód życiowych należała ciasnota umysłowa!
- Żebyż, choć z dna wszystko wydawało się wzniosłe!
- Życie jest zbyt ciężkie, by doń przykładać wagę.
- Życie ludzkie wolno przedłużać tylko wtedy, gdy skraca się jego męki.
- Życie ma i ciemne strony, to resztka jego przyzwoitości.
- Życie zabiera ludziom zbyt wiele czasu.
- Życie zmusza człowieka do wielu czynności dobrowolnych.
- Żyć jest bardzo niezdrowo. Kto żyje, ten umiera.
- Żyjmy dłużej! Niż inni.
Destruktor gra logiczna
Do wyboru dwa poziomy trudności
Do wyboru dwa poziomy trudności
Mowa kwiatów
Kwiaty i ich symbolika
Kwiaty i ich symbolika
Nie tylko dla orłów
Prawda czy fałsz?
Prawda czy fałsz?
Stanisław Jerzy Lec
Niezafałszowana biografia
Niezafałszowana biografia
