- Abel był bezdzietny. Toteż ludzkość w przeważającej mierze wywodzi się od Kaina.
- Apetyt rośnie w miarę jedzenia. Porzekadło to wymyślili ludzie, którzy nigdy nie zaznali głodu.
- Bawiąc się z sobą w „chowanego” zawsze najłatwiej prześlizgnąć się obok własnego życia.
- Bezgraniczna naiwność ludzka wprawia czasem w zdumienie najchytrzejszych cwaniaków.
- Byk na koniec znajdzie się w rzeźni – bez względu na to, czy za życia chodził w jarzmie, czy też walczył z torreadorem na arenie.
- Chrystus wypędził handlarzy ze świątyń. Potem handlarze zmądrzeli: przywdziali szaty kapłańskie.
- Co kłóci się w stadle małżeńskim? Bieda.
- Człowiek jest kowalem własnego szczęścia. Pewno dlatego tak często znajdujemy się między młotem a kowadłem.
- Człowiek najłatwiej pnie się w górę – na czworakach.
- Człowiek widzi w stawie odbicie nieba, ryba – migotliwe owady, żaba – muliste dno.
- De mortuis nihil nisi bene. Nawet o półgłówku mówi się: „Wyzionął ducha”.
- Do niejednego rodzimego Sokratesa chciałoby się rzec: „Nie udawaj Greka!”
- Domniemany kamień filozoficzny rozbił się już o nie jedną myślącą głowę.
- Fortuna kołem się toczy. Toteż zdobywanie jej stanowi w większości przypadków nierozwiązywalną kwadraturę koła.
- Gdyby marzycieli brać serio, musiano by wydatnie rozbudować Izby Wytrzeźwień.
- Ilekroć mowa o materializmie, nabiera w usta wody święconej.
- Jak łatwo być przykładem dla bliźnich – odstraszającym.
- Jedząc chleb z niejednego pieca, można zdobyć doświadczenie życiowe lub nabawić się niestrawności żołądka.
- „Jeśli cię ktoś uderzy w prawy policzek, to nastaw mu tez drugi...”. Żeby równo puchło.
- Każdy kat na emeryturze uważa, że spędził życie w służbie narodu.
- Kiedy okręt tonie, na nic się nie zda dumnie powiewająca flaga.
- Konsekwentni bywają ludzie silnej woli. I wariaci.
- Kto nie pracuje, ten nie je. W pocie czoła.
- Lepiej uogólniać niż wypaczać.
- Ludzie w stosunku do bliźnich kierują się zazwyczaj miłością. Własną.
- Ludzie zapatrzeni w siebie nabawiają się z biegiem lat niebezpiecznego zeza: na wszystko, co obce – patrzą z ukosa.
- Mówią o mnie źle. A więc żyję.
- Małżeństwo to proza, która od wieków prosi się o antypowieść.
- Można być kłamcą z prawdziwego zdarzenia i mówić do rzeczy różne niedorzeczności.
- Na początku świata był Chaos. Na początku?!...
- Na szachownicy rozgrywek politycznych najbardziej zaskakujące bywają roszady.
- Najbardziej obłudną wymowę ma zmowa milczenia.
- Nie jeden połamał sobie zęby, rozgryzając własne Ja.
- Nie jedną klikę można by określić nomenklaturą handlową: „Spółka ograniczonych bez odpowiedzialności”.
- Nie należy zapominać, że kij wetknięty w mrowisko ma również dwa końce.
- Nie wolno rozwiewać złudzeń dzieciom i ludziom stojącym nad grobem!
- Niejeden jest mi wrogiem, choć nie zrobiłem mu nic dobrego.
- Nierzadko u podstaw bohaterstwa leży zwyczajny ludzki strach.
- Od niepamiętnych czasów ludziom z otwartą głową starano się zamykać usta.
- „Panta rhei...” Wszystko płynie. Tylko głupota ludzka stoi w miejscu.
- Pasterzom wszystkich czasów szło niesporo z odnajdywaniem zabłąkanych owiec. Znacznie łatwiej odnajdywali – kozła ofiarnego.
- Piśmiennictwo światowe przeżywało różne okresy. Zawsze jednak, jak pamięć ludzka sięga, najbardziej popłatne było pisanie panegiryków i donosów.
- Pociąg do alkoholu tym różni się od pociągu do kobiety, że z biegiem czasu przechodzi w stan chroniczny.
- Przykład króla Dawida utwierdza nas w przekonaniu, iż cudzołóstwo i uwiedzenie nieletniej nie kolidują z pobożnością psalmisty.
- Równouprawnienie to nie wymysł naszych czasów. Już Charon pobierał od nieboszczyków – bez względu na płeć i stan majątkowy – jedynie obola.
- Rozrywka starości: flirt ze śmiercią.
- Rydwan dziejów zawsze wlókł się w ogonie myśli ludzkiej.
- Samokrytyka to najczęściej spowiedź z niepopełnionych grzechów.
- Są ludzie myślący i niemyślący. Najgroźniejsi są jednak ci, za których myślą inni.
- Są oklaski, których trzeba się wstydzić!
- Słowa głupca odbijają się szerokim echem w intelektualnej próżni.
- Spoczywając w cieniu daktylowej palmy, zapominamy, że otacza nas pustynia.
- Sztuka małżeńska polega nie tyle na zgodnym współżyciu, ile na zgodnym współistnieniu.
- Śmiech jest zaraźliwy. Czy również śmiech przez łzy?
- Tradycyjnym relaksem pewnych mężów stanu jest łowienie ryb. Zwłaszcza w mętnej wodzie.
- Tylko tresowane dusze nigdy nie zawodzą pokładanych w nich nadziei.
- Uchroń mnie, losie, od rąk wrogów i rad przyjaciół!
- W świecie dyplomatycznym daje się od czasu do czasu zaobserwować cud przyrody: krecia robota na szczytach.
- W życiu podobnie jak w warcabach każdy pionek pragnie czym prędzej zostać figurą.
- Większość ludzi umiera na skutek różnych zabiegów lekarskich. Tylko samobójcy umierają naturalną śmiercią.
- Wielu jest ludzi uprawiających błazeństwa, ale mało prawdziwych błaznów.
- Wolę ludzi upraszczających idee od tych, którzy je wypaczają.
- Z natury był oponentem. A już najczęściej sprzeciwiał się sam sobie.
- Zaćmienie słońca od dawna przestało być wydarzeniem na miarę światową. Gorzej, niestety, bywa z zaćmieniem umysłów.
- Zdarza się, że najgorętsza miłość nie wytrzymuje próby ogniska domowego.
- Złośliwi utrzymują, że markiz de Sade zwykł spędzać z dorodną dziewoją dwie b i t e godziny.
- Znałem człowieka, który żył ściśle według wskazań książki „Lekarz domowy”. I umarł z powodu omyłki w druku.
- Żaru nie gasi się ogniem, krwi nie zmywa się krwią.
Zagadki przyrodnicze
Zwierzęta. Tak czy nie?
Zwierzęta. Tak czy nie?
Historia pieniądza
Fakty, ciekawostki.
Fakty, ciekawostki.
