Aforyzmy, autorzy aforyzmów

Chiński filozof, twórca taoizmu, autor Daodejing, jednej z najważniejszych ksiąg taoizmu, zarówno filozoficznego, jak i religijnego. Ponad prawo stanowione stawiał prawo naturalne. Każdemu, kogo spotkał na swej drodze, mówił dokładnie to samo: Bądź sobą, rób swoje.

Ukończył studia inżynierskie na Wydziale Automatyki Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Pisze wiersze, fraszki, aforyzmy, teksty piosenek, komponuje muzykę, jest miłośnikiem gitary akustycznej.

Jedn z najwybitniejszych pisarzy hiszpańskich, przedstawiciel hiszpańskiej awangardy i prekursor (obok Salvadora Dalí) surrealizmu.

Nazywał siebie Polakiem z urodzenia, a Czechem z miłości. Maturę zrobił w Krakowie, studiował na wydziale dziennikarstwa Kolegium Nauk Politycznych i Społecznych w Pradze. Po inwazji wojsk Układu Warszawskiego, w 1968 opuścił Czechosłowację i zamieszkał w RFN. Oprócz licznych aforyzmów, komentarzy i opowiadań, napisał prawie 30 książek.

Dziedzic baronowskiego tytułu skrócił trójczłonowe nazwisko do prostego: Lec, co po hebrajsku oznacza „błazna, wesołka”. Komunista, który trwał w kulcie cesarza Franciszka Józefa, napisał pierwszy polski wiersz opiewający Stalina. Rozgłos zdobył przede wszystkim jako autor znakomitych aforyzmów, gromadzonych w zbiorach „Myśli nieuczesane”.

Właściwie Lee Siao Lung z pochodzenia Chińczyk – mistrz i instruktor sztuk walki, szczególnie Kung Fu, był także aktorem, reżyserem i producentem filmowym, najbardziej znany z filmu „Wejście smoka”.

Ukończył Liceum Pedagogiczne i wyższe studia ekonomiczne. Debiutował w 1967 na łamach „Życia Literackiego”. Zamieszczał fraszki i aforyzmy w pismach literackich i prasie codziennej. Autor zbioru fraszek pt. „Wszystko fraszka”.

Twórca niemieckiej fizyki eksperymentalnej, profesor matematyki i przyrodniczych nauk na uniwersytecie w Getyndze, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli niemieckiej aforystyki. Miał 146 cm wzrostu.

Radca prawny, autorka aforyzmów, wierszy, tekstów piosenek, historycznych książek poświęconych dawnym obyczajom. Występowała w Piwnicy pod Baranami.

Pisarz, publicysta, architekt, historyk sztuki, napoleonista, bibliofil i kolekcjoner obrazów. Napisał kilkadziesiąt książek o różnej tematyce. Jego 10-tomowe dzieło „Malarstwo białego człowieka” należy do najlepszych prac z dziedziny historii sztuki.

Członek towarzystwa Mensa, autor kilkuset artykułów o tematyce ekonomicznej i społecznej oraz zdobywca nagród i wyróżnień jako artysta fotografik. Jego aforyzmy publikowane były w kilkudziesięciu antologiach aforystyki polskiej i światowej.

W wieku czternastu lat zaczął pisać wiersze. Mając szesnaście lat, zainkasował pierwsze honorarium. Napisał kilkadziesiąt książek m.in. „Szatan z VII klasy”, „Awantura o Basię”, „Panna z mokrą głową”, „O dwóch takich, co ukradli księżyc”, setki recenzji teatralnych. Twórca Koziołka Matołka i małpki Fiki-Miki, niezmiernie popularny przed wojną pisarz po 1945 przemilczany i objęty zakazem publikacji.

Doktor nauk humanistycznych, poeta, dziennikarz i aforysta. Mistrz krótkich form poetyckich, autor wielu tomików wierszy i aforyzmów. Pisał również opowiadania i sztuki teatralne, okazjonalnie tłumacz literatury rosyjskiej.

Inżynier mechaniki, poeta i satyryk, autor wierszy, aforyzmów, fraszek, haiku i limeryków. Swoje utwory publikował m.in. w „Karuzeli” i „Szpilkach”. W 2008 przyjęty w poczet osobistości „Who is Who”.

Poeta ateński, najwybitniejszy przedstawiciel tzw. komedii nowej, był uczniem Teofrasta z Ereos, przyjacielem Demetriusza z Faleronu oraz Epikura, autor ponad 100 komedii, znanych głównie z licznych zachowanych fragmentów.

Właściwie Jean Baptiste Poquelin – francuski pisarz, poeta i aktor, który pisał i występował pod pseudonimem Molière, mistrz komedii obyczajowej. Dzięki poparciu Ludwika XIV mógł tworzyć i wystawiać sztuki, które bulwersowały opinię publiczną.

Właściwie Charles Louis de Secondat baron de la Brede et de Montesquieu. Filozof, prawnik, pisarz, socjolog i współautor tekstów do Wielkiej encyklopedii francuskiej. To on postulował podział władzy na ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą.

Związany z Wrocławiem marszand i aforysta, kolekcjoner kieliszków.

Francuski poeta, dramaturg, prozaik, przedstawiciel romantyzmu, utalentowany w sztukach plastycznych. Członek Akademii Francuskiej.

Emerytowany profesor Politechniki Opolskiej z zamiłowania jest badaczem zachowań zwierząt. Twórca aforyzmów, faramuszek i fraszek, autor tekstów piosenek, muzyk i kompozytor.

Niemiecki filozof, filolog klasyczny, prozaik i poeta przyznawał się wielokrotnie do polskiego pochodzenia: „Dziękuję niebu, że we wszystkich swoich instynktach pozostałem Polakiem”. Jego korzeniami miał być polski ród nazwiskiem Nieccy. Badania genealogiczne wykazały, że miał tylko niemieckich przodków.

Muzyk, pisarz, publicysta, dziennikarz, tłumacz literatury skandynawskiej. Pseudonim artystyczny AND.

Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego Wydziału Filozoficzno-Historycznego. Reżyser, scenarzysta, aktor, producent filmowy, publicysta i wydawca.

Ekonomista, absolwent Szkoły Głównej Planowania i Statystyki Wydziału Handlu Zagranicznego. Aforysta i poeta.

Mistrz elegii w poezji starorzymskiej. Miał się uczyć filozofii, jednak wolał nauki związane ze sztuką, literaturą i językiem. Jeden z najbardziej znanych jego utworów „Ars amatoria” (Sztuka kochania) w 1564 roku trafił do indeksu ksiąg zakazanych.

Doktor nauk humanistycznych. Felietonista i aforysta. Swoje przemyślenia wydał w tomiku „Myśli o ludziach i świecie” i w zbiorze „Myślostrzępy i myślokształty”.

Autor w Polsce mało znany, a napisał ponad osiem tysięcy ironicznych i trafnych aforyzmów. Studiował ekonomię i reżyserię teatralną. Pisał powieści, słuchowiska radiowe, scenariusze teatralne, wiersze, eseje, opowieści i bajki dla dzieci.

Właściwie Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Ruiz y Picasso. Hiszpański malarz, rzeźbiarz, grafik, ceramik, poeta. Uznawany za jednego z najwybitniejszych artystów XX wieku. On i Georges Braque są twórcami nurtu malarstwa zwanego kubizmem.

Właściwie miał na imię Arystokles – grecki filozof, uczeń Sokratesa, jedna z najważniejszych postaci w historii nauki, twórca podstaw idealizmu i racjonalizmu, założyciel pierwszej szkoły filozoficznej w historii Zachodu. Zdobył dużą wiedzę w zakresie matematyki, muzyki i polityki. Według starożytnych przekazów zajmował się także malarstwem i pisał poezje.

Właściwie Aleksander Głowacki herbu Prus. Pisarz, prozaik, nowelista i publicysta okresu pozytywizmu, współtwórca polskiego realizmu, kronikarz Warszawy, popularyzator wiedzy, działacz społeczny, propagator turystyki pieszej i rowerowej.

Poeta okresu Młodej Polski, dramaturg, nowelista, taternik, zafascynowany pięknem i folklorem Tatr, to on jest poetą w „Weselu” Wyspiańskiego. Do jego wierszy pisali muzykę m.in. Mieczysław Karłowicz i Karol Szymanowski. Nikt przed nim nie tworzył zmysłowych erotyków, w których opisywał śmiałe sceny miłosne i kobiece ciało.

Z wykształcenia filozof i programista, absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Pisze programy komputerowe w wielu językach programowania.

Francuski duchowny katolicki, dr socjologii i pisarz. Jego książki przetłumaczono na 27 języków. W Polsce i na świecie najbardziej znana jest książka „Modlitwa i czyn” ewangeliczna recepta na prawdziwą modlitwę.

Poeta, satyryk, publicysta, krytyk literacki. Ukończył filologię polską w Uniwersytecie Łódzkim. Wydał kilka zbiorów wierszy oraz tomik fraszek i aforyzmów.

Duchowny katolicki w zgromadzeniu Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej, poeta i aforysta.

Rolnik, satyryk. Autor tomików: „Czarne lustro”, „Dublety przekorne”, „Kwitnące paznokcie”, „Leć głosie po rosie”, „Oto to o...”, „Wróble Minerwy”.

Ukończyła teologię na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu. Dziennikarka, scenarzystka, fotograf, autorka aforyzmów, wierszy, bajek, tekstów piosenek, opowiadań, krzyżówek, antologii. Maluje obrazy akrylowe na płótnie.

Z wykształcenia psycholog, z zawodu projektant stron i serwisów internetowych, z zamiłowania aforysta.

Poeta, satyryk, aforysta, autor sztuk teatralnych, tłumacz literatury żydowskiej. Stworzył popularny zbiór humoru żydowskiego „Przy szabasowych świecach”.

Jean-Baptiste Antoine Marie Roger de Saint-Exupéry, francuski pisarz, poeta i pilot, autor baśni „Mały Książę” przetłumaczonej na ponad 300 języków i sprzedanej w 140 milionach egzemplarzy, uznanej za jedno z ważnych dzieł literackich XX wieku.

Właściwie Magdalena Kossak, primo voto Starzewska, secundo voto Niewidowska, córka Wojciecha Kossaka, prozaik, pisarka satyryczna, autorka znana z „Przekroju”, „Szpilek”, „Zwierciadła”.

Francuski powieściopisarz, dramaturg i filozof. Przedstawiciel egzystencjalizmu. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1964 (odmówił jej przyjęcia). Był jednym z najdłużej wspierających ZSRR intelektualistów francuskich.

Niemiecki filozof.

Dziennikarz, poeta, satyryk, autor utworów dla dzieci i młodzieży, szopek radiowych i telewizyjnych oraz tekstów piosenek.

Rzymski filozof, retor, pisarz, poeta, wychowawca cesarza Nerona, piewca heroicznej etyki, zwany Filozofem, syn Seneki Starszego.

Irlandzki dramaturg, prozaik, krytyk, autor dramatu „Pigmalion”, był pierwszą osobą w historii uhonorowaną Oscarem i Nagrodą Nobla.

Z wykształcenia prawnik, tworzy wiersze, aforyzmy, fraszki, limeryki, epitafia. Wielokrotny laureat ogólnopolskich konkursów satyrycznych.

Elektronik, specjalista ochrony mienia, człowiek o licznych zainteresowaniach: od archeologii po pszczelarstwo.

Z pochodzenia Wołynianka, absolwentka filologii klasycznej KUL, autorka powieści i opowiadań: „Epopeja prowincjonalna”, „W krainie dębów i krwi”, „Dziennik z prowincji polskiej 1981-2014”, „Napój miłości księżnej Teresy i inne opowiadania”, „Posadzisz mi narcyzy. Opowiadania”.

Filolog rosyjski, autor aforyzmów, fraszek, wierszy.

Poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, malarz, grafik i rysownik, członek założyciel kawiarni literackiej „Pod Picadorem”.

Matematyk, filozof, aforysta.

Autorka aforyzmów, fraszek, wierszy, opowiadań i limeryków.

Aktor, poeta, prozaik, reżyser teatralny.

Angielski aktor, poeta, dramaturg, uważany za najważniejszego i najlepszego spośród autorów tworzących w języku angielskim.

Autor bajek, aforyzmów.

Ekonomista, satyryk, publicysta i wydawca, długoletni pracownik Najwyższej Izby Kontroli. Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.

Związany z Gorzowem Wielkopolskim, autor aforyzmów, fraszek.

Dziennikarz, dyplomata, malarz.

Pisarz, publicysta, filozof, historyk, krytyk, aforysta.

Doktor prawa, szachista arcymistrz.

Rosyjski powieściopisarz, dramaturg, myśliciel, pedagog.

Poeta, aforysta, instruktor teatralny, przewodnik turystyki górskiej.

Aforysta, fraszkopisarz.

Poeta, pisarz, autor wodewili, skeczy, tekstów piosenek.

Amerykański pisarz, satyryk, humorysta.

Brytyjski aktor, reżyser, dramaturg i producent.

Francuski pisarz, moralista, aforysta.

Francuski filozof, wolnomularz, dramaturg, poeta.

Waldemar Roman to pseudonim, autor chce pozostać anonimowy. Mówi o sobie, że jest wolny jak wiatr. Ubolewa, że narastająca cenzura i poprawność polityczna, już wkrótce spowodują, że nie będzie po co chodzić do biblioteki.

Absolwent AWF Warszawa, wieloletni pracownik Studium Wychowania Fizycznego SGGW, dyplomowany trener lekkoatletyki ze specjalnością skok w dal. Zaczął pisać po 50. roku życia. Publikował w Internecie pod pseudonimem JanToni. Wydał osiem tomików z aforyzmami i fraszkami. Laureat wielu konkursów satyrycznych.

Pisarz, dziennikarz, reportażysta, publicysta.

Poligraf, twórca aforyzmów, w 2014 roku na prestiżowym, międzynarodowym konkursie „Premio internazionale Torino in Sintesi” zdobył wyróżnienie. To jedno z najwyższych osiągnięć polskiej aforystyki w historii. Autor tomików aforyzmów: „Myśli bez makijażu” oraz „Kwintesencja”.

Poeta, satyryk, aforysta.

Poeta, pisarz, publicysta, redaktor programów telewizyjnych, założył Instytut Lwowski oraz pismo „Rocznik Lwowski”, otrzymał nagrodę „Kustosz Pamięci Narodowej”.

Satyryk białostocki, publikował w „Gazecie Współczesnej” (wcześniej „Gazeta Białostocka”) i „Kurierze Podlaskim” oraz kwartalniku „Dyskusja”, autor fraszek, felietonów, aforyzmów.

Scenarzysta.

Lekarz, pisarz, filozof, bloger, laureat wielu konkursów literackich, współpracownik pism kulturalnych, dyrektor Festiwalu Literatury Niezależnej.

Magazynier, nauczyciel wiejski, górnik, drwal w Bieszczadach, stróż nocny, handlowiec bazarowy, turysta, wolny najmita, a w wolnych chwilach literat.

Irlandzki pisarz, poeta, gawędziarz, mistrz dowcipu. Wielka indywidualność, wyróżniał się ekstrawagancją, bohater skandali i więzień. Zasłynął jako autor sztuk, na których teatr trząsł się od wybuchów śmiechu.

Duchowny rzymskokatolicki, kolekcjoner obrazów, regionalista, działacz społeczny i oświatowy, był autorem książek krajoznawczych i popularnonaukowych, opublikował wierszowany przekład Psałterza, pisał bajki i aforyzmy.

Satyryk.

Pasjonat fotografii. Zafascynowany bajkami Ignacego Krasickiego zaczął tworzyć krótkie formy literackie: fraszki, aforyzmy i limeryki.

Z wykształcenia historyk, autor aforyzmów, fraszek, humoresek, nowel oraz innych miniaturowych utworów literackich, laureat wielu konkursów literackich.

Angielski poeta, prekursor romantyzmu.

Hiszpański pisarz, autor scenariuszy filmowych.

Poetka, aforystka.

Aktor, dramatopisarz, tłumacz, poeta i publicysta, początkowo nazwisko jego pisano Ziółkowski.